abdullah jarwar
سينيئر رڪن
غزل 14
1. ڪوههُ ڪَنهن سان ٿو وڃائين ڪارپَت،
سَرسريِ ڀورا نڀائين ڪارپَت.
2. بي پِتياڻي ۾ مَ رههُ بلڪل ڪَڏهن،
ڇو سُڌارين ڪين سائين ڪارپَت.
3. جي وڃيئي ڪارپَت ڪم ڪارَ ۾،
وَههَ چڱي واري ورائين ڪارپَت.
4. پَت ڀريو ماڻهو سدا سرهو رهي،
صاف رک سڀ سان سدائين ڪارپَت.
5. ڪارپَت کي جڏهين مُون رَبَ کان گُهريو،
مهر سان مُون کي ڏنائين ڪارپَت.
6. سَاڻُ سڀ ڪنهن ڪارپَت سان رکُ پريت،
ڪُههُ نه قاسم ٿو ڪمائين ڪارپَت.
***
1. ڪوههُ ڪَنهن سان ٿو وڃائين ڪارپَت،
سَرسريِ ڀورا نڀائين ڪارپَت.
2. بي پِتياڻي ۾ مَ رههُ بلڪل ڪَڏهن،
ڇو سُڌارين ڪين سائين ڪارپَت.
3. جي وڃيئي ڪارپَت ڪم ڪارَ ۾،
وَههَ چڱي واري ورائين ڪارپَت.
4. پَت ڀريو ماڻهو سدا سرهو رهي،
صاف رک سڀ سان سدائين ڪارپَت.
5. ڪارپَت کي جڏهين مُون رَبَ کان گُهريو،
مهر سان مُون کي ڏنائين ڪارپَت.
6. سَاڻُ سڀ ڪنهن ڪارپَت سان رکُ پريت،
ڪُههُ نه قاسم ٿو ڪمائين ڪارپَت.
***