ممتاز ڪنڀر
سينيئر رڪن
جنم ڏينهن مبارڪ
آزاد سنڌي
هيل به مون گڍي ڀٽ تي
اماس رات ۾ 12 ٿيڻ جو انتظار ڪيم
تون کي جنم ڏڻ مبارڪ ڏيڻ لاءِ
اڄ مون وٽ گلاب پتيون به آهن
اڄ مون وٽ ڪيڪ ۽ ميڻ بتيون به آهن
اڄ به مان ويو هئس
ان اسٽاپ تي
جتي هميشه جيان تنهنجي آمد ۾
هي اداس اکيون منتظر هونديون هيون
۽ اڄ ان اسٽاپ تي ڪيئي منزلن جا مسافر
پنهنجي منزلن جي
اچ وڃ ۾ مصروف هئا
پر
اهو مسافر نه هو موٽيو
منهنجي نظر جنهن جي منتظر هئي
تون چواڻِي ته منهنجو جنم ڏينهن
اڄ تائين نه ملهايو ويو آهي
۽
هڪ تون ئي عجيب وغريب شخص آهين
جيڪو مون لاءِ گلاب پتيون
۽ ميڻ بتيون آنديون آهن
ائين چئي تون ڏاڍو رنو هو
مون به دير نه ڪئي هئي
تنهنجا وهندڙ موتي
ڳلن تان چپن سان چمندي
۽ تون وري چپن کي
وڇوٽي ڏني
ايترو پيار نه ڏي مونکي
آئون ٽٽي وينديسان
ڇو ته
محبت لاحاصل هوندي آهي
مون تنهنجي هٿن کي پنهنجن هٿن ۾
پڪڙي چيو هو
اي چري جانان....
آئون اول ۽ آخر دم تو ساڻ رهندس
هاڻ جلدي ڪر ڪيڪ ڪٽ
ڏاڍي بک لڳي آهي.....
۽ تنهنجي چپن هڪ هلڪي
مرڪ وکيري
پر
اڄ سڀ ڪجهه الڳ آهي
اڄ به مون وٽ گلا ب پتيون، ميڻ بتيون ۽ ڪيڪ آهن
پر تون مونکان ڪوئي ڏور سفر تي آهين
اڄ مون ڏاڍو رنو آهي
ان ٻار وانڱر
جيڪو پهرين ڏينهن تي ڪلاس ۾
پنهنجو گهر ساري ڏاڍو روئندو آهي
يقين ڪر!!!
اڄ به آئون تصويرن ۾ رنگ ڀريندوآهيان
پر اهي سڀ رنگ
هاڻ مونکي بي رنگ ڀائنبا آهن
رات ۾ هڪ جو پهر ٿي رهيو هو
نه تون آئين!!!!!!!!
نه ڪيڪ ڪٽيو ويو!!!!!!
نه ميڻ بتيون وساميون!!!!!!!
۽
آئون گگھه اوندهه ۾ گڍي کي
الوداع چئي ٿڪل قدمن سان
گهر موٽي آيس.....!!!
[/IMG]
آزاد سنڌي
هيل به مون گڍي ڀٽ تي
اماس رات ۾ 12 ٿيڻ جو انتظار ڪيم
تون کي جنم ڏڻ مبارڪ ڏيڻ لاءِ
اڄ مون وٽ گلاب پتيون به آهن
اڄ مون وٽ ڪيڪ ۽ ميڻ بتيون به آهن
اڄ به مان ويو هئس
ان اسٽاپ تي
جتي هميشه جيان تنهنجي آمد ۾
هي اداس اکيون منتظر هونديون هيون
۽ اڄ ان اسٽاپ تي ڪيئي منزلن جا مسافر
پنهنجي منزلن جي
اچ وڃ ۾ مصروف هئا
پر
اهو مسافر نه هو موٽيو
منهنجي نظر جنهن جي منتظر هئي
تون چواڻِي ته منهنجو جنم ڏينهن
اڄ تائين نه ملهايو ويو آهي
۽
هڪ تون ئي عجيب وغريب شخص آهين
جيڪو مون لاءِ گلاب پتيون
۽ ميڻ بتيون آنديون آهن
ائين چئي تون ڏاڍو رنو هو
مون به دير نه ڪئي هئي
تنهنجا وهندڙ موتي
ڳلن تان چپن سان چمندي
۽ تون وري چپن کي
وڇوٽي ڏني
ايترو پيار نه ڏي مونکي
آئون ٽٽي وينديسان
ڇو ته
محبت لاحاصل هوندي آهي
مون تنهنجي هٿن کي پنهنجن هٿن ۾
پڪڙي چيو هو
اي چري جانان....
آئون اول ۽ آخر دم تو ساڻ رهندس
هاڻ جلدي ڪر ڪيڪ ڪٽ
ڏاڍي بک لڳي آهي.....
۽ تنهنجي چپن هڪ هلڪي
مرڪ وکيري
پر
اڄ سڀ ڪجهه الڳ آهي
اڄ به مون وٽ گلا ب پتيون، ميڻ بتيون ۽ ڪيڪ آهن
پر تون مونکان ڪوئي ڏور سفر تي آهين
اڄ مون ڏاڍو رنو آهي
ان ٻار وانڱر
جيڪو پهرين ڏينهن تي ڪلاس ۾
پنهنجو گهر ساري ڏاڍو روئندو آهي
يقين ڪر!!!
اڄ به آئون تصويرن ۾ رنگ ڀريندوآهيان
پر اهي سڀ رنگ
هاڻ مونکي بي رنگ ڀائنبا آهن
رات ۾ هڪ جو پهر ٿي رهيو هو
نه تون آئين!!!!!!!!
نه ڪيڪ ڪٽيو ويو!!!!!!
نه ميڻ بتيون وساميون!!!!!!!
۽
آئون گگھه اوندهه ۾ گڍي کي
الوداع چئي ٿڪل قدمن سان
گهر موٽي آيس.....!!!
