مان منصور ته ڪون آهان جي سنڏ جي عظمت جي ڳالھ هجي سچ جي بدلي سولي تي چڙڻو پوي ته مان حاضر آهيان پر سنڌ جا غدار ٻڌ تون هڪ بيوس مارينيدين ته هزار ين مون جهڙا ڪنڌ اڏي تي رکيدا تون ڪنهن ڪنهن جو سر لاهيندين متان هي تنهنجو سر نه بچي سگھي سٺو ٿئي ڀڄي جان بچاءِ او پليت منهجي سنڌ امڙ کان نڪري وڃنه ته پوءِ پاڻ سمجھين ٿو