عبدالرحيم گجراڻي
سينيئر رڪن
* 1986 کان ( جڏهن ايم ڪيو ايم ظاهر ٿي ) تڏهن کان وٺي حيدرچوڪ جي سياسي تقدير به سنڌ کي نقصان پهچائڻ ۾ دير ناهي ڪئي ، اها ٻي ڳالھ آهي ته شيطاني يا شرارت ڪرڻ ۾ پراوا به شامل آهن .
1986 کانپوء ايم ڪيوايم حيدرچوڪ تي پنهنجن ” اڪابرين “ جا ڦوٽو ته لڳايا ، ڄڻ ته حيدرآباد کي باه لڳي وئي .
ان وقت جي سياسي ادبي چريا عبدالحفيظ قريشي جونيئر ۽ ادي فهميده قريشيء کي ڄڻ ته ڪا چاٻي اچي وئي ، مشين جا ماڻهون ٿي سنڌ جي سياست ۾ ايئن گھڙي آيا ڄڻ ته اهي ئي مها انقلابي ۽ آزاديء جو هر اول دستو هجن .
وقت جي نزاڪت کي محسوس ڪندي ، انتظاميه ٻين گڏجي اهو فيصلو ڪيو ته جهيڙو نه ڪريو ، انهيء کان پهرين جو باه ٻري پوي ، انتظاميه انهيء چوڪ جي چوڌاري اڪارين کي ” ڪنات “ لڳائي لڪائي ڇڏيو .....................!
ايئن اچانڪ هڪ رات ” اين ايس ايس او “ ( نيو سنڌي آرگنائيزيشن ) جي نوجوانن جو موڊ ٿيو ته انهيء ڪنات کي باه ٿا ڏيون ته اهي سنڌي ۽ پناهگير پاڻ ۾ وڙهڻ ۽ ايئن اوچتو هيء گاڏي کاتي جي گھٽين مان نڪتا ۽ رات جي اونداهيء ۾ انهن ” ڪناتن “ کي پيٽرول هاري باه ڏئي ڇڏي .
انهيء باه تي پاڻي ڇٽڪڻ جو وقت ۽ ٽائيم به نه هيو ۽ ايئن صبح جو سنڌي ماڻهن جي خلاف ڪلاشنڪوف ۽ تي ٽي ٽي پستول حرڪت ۾ اچي ويا ۽ انهيء هڪ ڏينهن ۾ 17 سنڌين جا لاش روڊن تي ڪيرايا ويا ........................
اهو هيو ماضيء جو سچو قصو
هاڻي
حال ۾ توهان ڇو اچي هوش محمد شيديء جي هٿ ۾ ڪهاڙي ۽ بندوق ڏسڻ جي چڪر ۾ هن ماضيء جي ظالم سبق مان ڇو نٿا سکو
سکڻو اٿو ته برادري ، رواداري سکي ٻئي کي مات ڏيو
نه ڪي اهو مجسممو توهان جي ڪنهن اڪبر ٺهرايو هيو نه ڪي توهان ، انهيء ڪري پاڻ ۾ ” برداشت “ پيدا ڪري مستقبل جي سنڌ کي پرامن ۽ سهڻو بڻايو
1986 کانپوء ايم ڪيوايم حيدرچوڪ تي پنهنجن ” اڪابرين “ جا ڦوٽو ته لڳايا ، ڄڻ ته حيدرآباد کي باه لڳي وئي .
ان وقت جي سياسي ادبي چريا عبدالحفيظ قريشي جونيئر ۽ ادي فهميده قريشيء کي ڄڻ ته ڪا چاٻي اچي وئي ، مشين جا ماڻهون ٿي سنڌ جي سياست ۾ ايئن گھڙي آيا ڄڻ ته اهي ئي مها انقلابي ۽ آزاديء جو هر اول دستو هجن .
وقت جي نزاڪت کي محسوس ڪندي ، انتظاميه ٻين گڏجي اهو فيصلو ڪيو ته جهيڙو نه ڪريو ، انهيء کان پهرين جو باه ٻري پوي ، انتظاميه انهيء چوڪ جي چوڌاري اڪارين کي ” ڪنات “ لڳائي لڪائي ڇڏيو .....................!
ايئن اچانڪ هڪ رات ” اين ايس ايس او “ ( نيو سنڌي آرگنائيزيشن ) جي نوجوانن جو موڊ ٿيو ته انهيء ڪنات کي باه ٿا ڏيون ته اهي سنڌي ۽ پناهگير پاڻ ۾ وڙهڻ ۽ ايئن اوچتو هيء گاڏي کاتي جي گھٽين مان نڪتا ۽ رات جي اونداهيء ۾ انهن ” ڪناتن “ کي پيٽرول هاري باه ڏئي ڇڏي .
انهيء باه تي پاڻي ڇٽڪڻ جو وقت ۽ ٽائيم به نه هيو ۽ ايئن صبح جو سنڌي ماڻهن جي خلاف ڪلاشنڪوف ۽ تي ٽي ٽي پستول حرڪت ۾ اچي ويا ۽ انهيء هڪ ڏينهن ۾ 17 سنڌين جا لاش روڊن تي ڪيرايا ويا ........................
اهو هيو ماضيء جو سچو قصو
هاڻي
حال ۾ توهان ڇو اچي هوش محمد شيديء جي هٿ ۾ ڪهاڙي ۽ بندوق ڏسڻ جي چڪر ۾ هن ماضيء جي ظالم سبق مان ڇو نٿا سکو
سکڻو اٿو ته برادري ، رواداري سکي ٻئي کي مات ڏيو
نه ڪي اهو مجسممو توهان جي ڪنهن اڪبر ٺهرايو هيو نه ڪي توهان ، انهيء ڪري پاڻ ۾ ” برداشت “ پيدا ڪري مستقبل جي سنڌ کي پرامن ۽ سهڻو بڻايو