غريب

[bewas ali hassan]

هت غريب جو ڪير آ
تون ڇڏي وئين خير آ
ڪو قدر رشتن جو ناهين
ڪيترو نه ڏس انڌير آ
ڪاڪ تي مومل هجي
هوڏي سڀ جو پير آ
جڪو گزري مشڪل کان
سو وڏو ڪو دليرآ
مرڪ ڇپڙن تي آهي پر
من اندر بس ميرآ
ويا ڇڏي پنهنجا به هن
وڏي اندر ۾ غير آ
روڄ ۽ راڙو ڪيان جي
دانهن ٻڌندو ڪير آ
بيوس چڍڙ جو ماٺ ۾
هن جهڙو نه دلير آ