روئي روئي رات ويئي، پئي پرين کي پرچايم. ٻڌي هٿ پرين کي، منٿن جا ميڙ ڪيم. هاري لڙڪ اکين مان، پرين کي نهاريم، پرين نه ڪئي پرواه ”عباس“ عشق ۾ اهڙا سور رُنم!