سوجھرو خادم گھراڻو آصف جيئن ئي ڳوٺ مان نڪري شهر جي طرف پيادل اچي رهيو هو ته هڪ همراهه هن کي رستي ۾ مليو جنهن هن کان پڇيو ته ڪيڏانهن پيو وڃين جنهن تي هن کيس ٻڌايو ته شهر ٿو وڃان اڄ مون کي پري وڃڻو آهي آهي جنهن تي هن ٻڌايو ته ته يار آئون شهر مان مان اچان پيو شهر ۾ ڪا به گاڏي ڏسڻ ۾ نه آئي خبر پيئي ته شهر طرف ايندڙ رستو بند آهي جنهن تي هن چيو ته اڄ ڪابه هڙتال نه آهي پوءِ گاڏيون ڇو بند آهن جنهن تي هن چيو ته شهر جو چونڪ ڪنهن ڳوٺ وارن بند ڪري ڇڏيو ڪنهن به گاڏي کي نه اچڻ ٿا ڏين نه ئي وڃڻ ٿا ڏين . هن کان خبر چار ملي پرآصف کي ڪنهن اهم ڪم سان وڃڻو هو جنهن ڪري هي شهر جي طرف وڃڻ لڳو جڏهن شهر جي مين چونڪ تي پهتو ته ڏٺو ته اهو بند هو رستي تي معصوم ٻار جوان پوڙها ويٺل هئا هنن جي هٿن ۾ بينر ۽ پلي ڪارڊ هئا . اڳتي وڌيو انهن کي پڙهڻ لڳو جن تي لکيل هو تعليم اسان جو حق آهي اسان کي تعليم ڏيو ، اسان جا بند پيل اسڪول کوليو اسان جي ديس معصوم ٻارن جي پارت اٿو هڪ ننڍڙو بلند هٿ ڪري چئي رهيو سنڌ جي پارت اٿو هڪ ٻيو ٻالڪ چئي رهيو هو تعليم حاصل ڪرڻ اسان جو حق آهي اهو اسان کان نه کسيو هڪ نوجوان چئي رهيو هو اٿو سنڌ جي تعليم بچايو تعليم عام ڪريو سنڌو ارن جي تعليم کي بچايو هڪ پوڙهو چئي رهيو هو ته اسان جيڪڏهن سجاڳ نه ٿياسين ته پوءِ ائين چئبو ته هئي سنڌ ۽ سنڌ وارن جي ٻولي . آصف ٿورو سوچي اندازو ڪيو ته شايد هنن جي اسڪول جو ڪو مسئلو آهي يا ته هنن جي ڳوٺ ۾ اسڪول نه آهي جيڪڏهن آهي ته اهو بند پيل آهي هي ٻار ايندڙ وقت جا معمار آهن پر هن دور ۾ به تعليم جھڙا زيور کان شايد پري آهن جڏهن ته اهو چيو وڃي ٿو ته تعليم سڀني جي لاءِ آهي اتي هڪ نوجوان تي آصف جي نظر پيئي ان وٽ ويو چيائينس ته ادا هي مظاهرو ڇو ڪيو ٿا جنهن تي هن چيو ته هن جديد دور ۾ به اسانجا ٻار تعليم کان محروم آهن اسان هيءُ احتجاج پنهنجي نسلن جي مستقبل سنوارڻ جي لاءِ ڪري رهيا آهيون اسان ٻيٺل پاڻي ۾ پٿر هنيو آهي ڏسون ته ان جون لهرون ڪٿي ٿيون دنگ ڪن اسان جي هن احتجاج کي ڏسي ٻيا به سجاڳ ٿيندا اسان ته شروعات ڪئي آهي هن کي آصف چيو ته ڇا توهان جي ڳوٺ ۾ اسڪول نه آهي جنهن تي هن چيو ته اسان جي ڳوٺ ۾ ڪافي وقت کان اسڪول آهي اتي جيڪي به استاد آيا علم جا گل نڇاور ڪري ويا انهن اسان جي ڳوٺ ۾ علم جي جوت جلائي اسان جي ذهنن کي منور ڪيو ، انهن محنتي ۽ عظيم استادن جي عظمت کي سلام آهي پر ڪافي وقت کان اسان جي اسڪول ۾ ڪوبه استاد نه آهي اسان جا ٻار ائين گھمي رهيا آهن اسان وٽ هڪ ماستر آيو جيڪو ڪڏهن ايندو ته ڪڏهن نه ايندو هو ان کي چيوسين ته چيائين ڪم سان آفيس ويندو آهيان .اوچتو ان اچڻ ڇڏي ڏنو اسان پڇا ڪئي ته چيائين منهنجي بدلي ٿي ويئي آهي ان کي اسان ڏسندا آهيون اسان سمجھندا هئاسين ته ان نوڪري ڇڏي ڏني آهي اسان ڪافي ڪوشس ڪئي پر اسان کي استاد نه مليو جڏهن سوشل ميڊيا تي هڪ تحريڪ هلي ته اسان کي خبر پيئي ته اهو اڃا نوڪري ۾ آهي پر سگھارو آهي اسان ڪجھه نٿا ڪري سگھون اڄ اسان اٿيا آهيون من ڪو اسان کي استاد ملي وڃي اسان سول سوسائيٽي جا ماڻهو آهيون اسان جو به فرض آهي ته اسان پنهنجي ٻارن کي علم جي سوڀيا سان سينگاريون جيڪي ماستر ٻارن کي نٿا پڙهائين انهن جي خلاف جدوجهد ڪريون جيئن هو يا ته نوڪري ڇڏي وڃن يا ماضي جي غلطين کي پوئتي ڇڏي هڪ بهترين استاد بنجي سماج جي اندر علم جي روشني پکيڙين اڄڪلهه گوسڙو ماسترن جي خلاف سوشل ميڊيا تي وٺ وٺان لڳي پيئي آهي . آصف هن کي چيو ته ڇا اوهان جي هن احتجاج جو نتيجو نڪرندو جنهن تي هن چيو ته سوشل ميڊيا ڪافي اهڙن کي ظاهر ڪري ڇڏيو آهي جيڪي هاڻي يا ته واپس ايندا يا هليا ويندا . ان جي ڪري اسان کي به سجاڳ ٿيڻو پيو آهي ٿوري وقت ۾ وڏي تبديلي اچي ويئي آهي جيڪي ماستر مختلف ادارن ۾ ڪم ڪن پيا اهي ادارا انهن جي ڇنڊ ڇاڻ کي لڳي ويا آهن اهو وقت پري نه جڏهن هر واهڻ وستي مان علم جي لاٽ چمڪاٽ ڪندي .هاڻي وقت آيو آهي ته ستل ضميرن کي جاڳايون ان جي ذميواري اسان سڀني تي آهي اسان جو فرض آهي ته اسان هر ٻار جي تعليم جي لاءِ سوچيون جيڪي بند اسڪول آهن انهن کي کولايون آخر هن سماج ۾ تبديلي ايندي جيڪا اسان جي تعليم پوئتي آهي اها محنتي استادن جي ڪري هڪ اهڙو سوجھرو ڪندي جنهن جي روشني هر ماڳ مڪان کي روشن ڪري ڇڏيندي .جن کي گوسڙو ماستر چيو وڃي ٿو اهي پنهنجي ماضي جي جھروڪن مان نڪري سنڌ جي ٻالڪن کي هڪ بهترين استاد ٿي پڙهائيندا جيڪي هن طرف نه ايندا اهي هليا ويندا . جنهن تي آصف چيو ته ضرور اوهان ڪامياب ٿيندا جيڪو اوهان جو مقصد آهي اهو سچ ۽ حق تي آهي ائين چئي آصف ان انبوهه مان ٻاهر نڪري ويو
