اسڪول جي ماستر ويچاري جي ننڍي آڱُر (چِيچ جي ڀر واري) اڌ ڪپيل هئي، ڪلاس هليو پئي استاد صاحب حساب پئي سمجهايا.
استاد (هٿ جي ٽِن آڱرين کي ڏيکاريندي پڇيو) : هِي گهڻيون آهن ؟
شاگرد: سائين آئون ٻڌايان..
استاد: ها..
شاگرد: سائين اڍائِي.....!
بس شاگرد ويچاري جو اهو چوڻ ۽ استاد جو مولابخش (ڏنڊو) ۾ هٿ وجهڻ.
شاگرد کي اهڙي ته سيکيت ڏنائين جو وري ڪڏهن لفظ اڍائي ڀلجي به نه چوندو..
اهو هو ماستر غلام قادر خاصخيلي
شاگرد گاجن...
اسڪول... اسان جي ڳوٺ وارو.. تقريبن 22 سال پهرين.
استاد (هٿ جي ٽِن آڱرين کي ڏيکاريندي پڇيو) : هِي گهڻيون آهن ؟
شاگرد: سائين آئون ٻڌايان..
استاد: ها..
شاگرد: سائين اڍائِي.....!
بس شاگرد ويچاري جو اهو چوڻ ۽ استاد جو مولابخش (ڏنڊو) ۾ هٿ وجهڻ.
شاگرد کي اهڙي ته سيکيت ڏنائين جو وري ڪڏهن لفظ اڍائي ڀلجي به نه چوندو..
اهو هو ماستر غلام قادر خاصخيلي
شاگرد گاجن...
اسڪول... اسان جي ڳوٺ وارو.. تقريبن 22 سال پهرين.