اسڪول جي ماستر ويچاري جي ننڍي آڱُر (چِيچ جي ڀر واري) اڌ ڪپيل هئي، ڪلاس هليو پئي استاد صاحب حساب پئي سمجهايا. استاد (هٿ جي ٽِن آڱرين کي ڏيکاريندي پڇيو) : هِي گهڻيون آهن ؟ شاگرد: سائين آئون ٻڌايان.. استاد: ها.. شاگرد: سائين اڍائِي.....! بس شاگرد ويچاري جو اهو چوڻ ۽ استاد جو مولابخش (ڏنڊو) ۾ هٿ وجهڻ. شاگرد کي اهڙي ته سيکيت ڏنائين جو وري ڪڏهن لفظ اڍائي ڀلجي به نه چوندو.. اهو هو ماستر غلام قادر خاصخيلي شاگرد گاجن... اسڪول... اسان جي ڳوٺ وارو.. تقريبن 22 سال پهرين.
واه سائين لطيفو به ٻڌائي ڇڏيو، ان سان گڏ اوهان جي يادگيري به ٻيو وري ان وقت جي تعليم ۽ مولابخش جي ڪهاڻي، استاد جي تشديد جو به ذڪر مونکي ياد آهي اسان جي هڪ اسڪول ۾ هڪ اٺڙين جو ڌنار (اوٺاڙي) اسان جي اسڪول ۾ پڙهائندو هو ان جي مار ڏيڻ جو طريقو به اٺن کي مار ڏيڻ جهڙو هوندو هو
