حال احوال

[چاچو چڀڙ خان]

اسلام اعليڪم

سنڌ سلامت جا سڀئي جوڌا جوان ڪئين آهيو ، خوش چاڪ چڱا ڀلا آهيو
ابا هاڻ جهونا ٿي ويا آهيون سو هتي حاضري صفا گهٽ ٿا ڀريون باقي اوهان سڀني ٻچڙن
جي ڏاڍي اُڪير هوندي اٿم

سدائين آباد هوندئو مرڪندا مهڪندا رهندئو

 

[راشد علي چانڊيو]

سو هتي حاضري صفا گهٽ ٿا ڀريون باقي اوهان سڀني ٻچڙن
جي ڏاڍي اُڪير هوندي اٿم

حاضر ڏسي خوشي ٿي ، باقي خدا جو شڪر آهي.

 

[عبيد ٿھيم]

چاچا چڀڙ وڏي عرصي کان پو ظاهر ٿيا آهيو . لڳي ٿو ته توهان کي ڪنهن جي نظر لڳي وئي..

 

[محمد ثقلين]

هل سائين هتي جهونا به پيا آهن ، اسان ڪٿي هئاسين ؟
چاچا کي ڏسي خوشي ٿي

 

[راشد علي چانڊيو]

هل سائين هتي جهونا به پيا آهن

ڇا ادا هي فورم جهونن جو ناهي ڇا ؟؟؟

 

[سليمان وساڻ]

چاچا ... صفا گم ٿي وئين ، نه حال نه احوال، نه خبر نه چار ..... سدا خوش هجين

 

[چاچو چڀڙ خان]

حاضر ڏسي خوشي ٿي ، باقي خدا جو شڪر آهي.

ابا مولا آباد رکندئو

 

[چاچو چڀڙ خان]

چاچا چڀڙ وڏي عرصي کان پو ظاهر ٿيا آهيو . لڳي ٿو ته توهان کي ڪنهن جي نظر لڳي وئي..

ابا هاڻ جهونا ٿي چُڪا آهيون ،اصل ديد به گهٽجي وئي آ سو هاڻ پوڙهن تي ڪهڙي ميار

 

[چاچو چڀڙ خان]

هل سائين هتي جهونا به پيا آهن ، اسان ڪٿي هئاسين ؟
چاچا کي ڏسي خوشي ٿي

بابل جهونن کان سواءِ ڪٿي ٿا هلي سگهو ؟

 

[چاچو چڀڙ خان]

ڇا ادا هي فورم جهونن جو ناهي ڇا ؟؟؟

بابل ڪاوڙ نه ڪيو هي محبت ڀريل اوطاق آ پنهنجي .

 

[چاچو چڀڙ خان]

چاچا ... صفا گم ٿي وئين ، نه حال نه احوال، نه خبر نه چار ..... سدا خوش هجين

اڙي ابا سليمان ڇا ٻڌايان اصل هاڻ پوڙها ٿي چُڪا آهيون اها توهان جهڙن مٺڙن ماڻهن جي سڪ آ جيڪا جهونن کي اتي اچڻ تي ڇڪي ٿي ، دل ته ڏاڍي ٿي چوي ته ڪراچي اچان ۽ توکي ڳلي لايان پر ڇا ڪجي مجبوري آ.

 

[سليمان وساڻ]

چاچا توهان کي اچڻو پوندو .... هڪ دفعو ملي وڃ

 

[محمد ثقلين]

بابل جهونن کان سواءِ ڪٿي ٿا هلي سگهو ؟

چاچا هن ۾ ته ڪنهن قسم جو شڪ ناهي

 

[چاچو چڀڙ خان]

چاچا توهان کي اچڻو پوندو .... هڪ دفعو ملي وڃ

هائو بابل ستت اچبو