کَاهَوڙِيُنِ کَڻِي، سَاجُهر ٻَڌَا سَندِرَا ڏَورِيندَي ۾ ڏُونگَرَين، ڪَيَائُون پَاڻُ پَڻِي ڏُکَنِ ڏِيلُ هَڻِي، ڇَيهُه لَڌَائُون ڇَپَرَين سُرُ کَاهَوڙِي سَاجُهر = سويل ئي، پرهه ڦٽيءَ ويل ڏَوريندَي ۾ ڏُونگَرَين = جبل جهاڳيندي پَڻي = خاڪ، فنا ڏيلُ = سرير، جسم، بدن ڇَيهُه = آخري حد ڇَپَرَين = جبلن ۾، پهاڙن ۾ بيت جو پس منظر ~ هي جبل جهاڳيندڙ ۽ ڏٿ ڏوريندڙ اڄ پرهه ڦٽيءَ ويل ئي پنهنجي منزل ڏانهن روانا ٿي ويا آهن. ~ هنن بهادرن کي جبل جهاڳيندي ڪابه تڪليف ناهي ٿيندي. ~ پنهنجي جسم کي اذيتن ۽ پيڙائن ۾ وجهي نيٺ پنهنجي منزل ڳولي لڌائون. سمجهاڻي ڀٽائيءَ جو هي بيت انهن کاهوڙين ۽ انقلابين جي جاکوڙي مهم تي ڪيل تياريءَ جي عڪاسي ٿو ڪري. جن جو عزم ۽ حوصلو جبلن کي به لوڏي ۽ ڌوڏي ٿو ڇڏي. هي اذيتن ۽ عذابن جا هيراڪ اٽل ارادي جا ٿا ڀانئجن جو کين ڪابه تڪليف، ٽارچر، ڏاڍ، ظلم ۽ جبر جهڪائي نٿو سگهي. هنن جا فولادي جسم ڪنهن داٻي، دڙڪي، دهمان، قيد، بند، جيلن ۽ کولين کان ڊڄڻ ۽ ڀڄڻ وارا هن. سڀ زور زبردستيون هنن آڏو هيچ ۽ نيچ آهن. نيٺ هنن پنهنجي منزل ڳولي لڌي آهي. سو اچو ته ڀٽائيءَ جي عظمت کي سلام ڪندي هن گندي ۽ ڪوڙهه ورتل سماج کي تبديل ڪرڻ لاءِ ڀٽائيءَ جا کاهوڙي ڪردار بڻجون. _____ چونڊ، تحقيق ۽ تشريح محترم مظفر منگي صاحب جي ٿورن سان سندس فيسبوڪ وال تان ورتل
