رات ۽ ڏينهن

[Irfan Ahmed Chandio]

رات ۽ ڏينهن​

ڏينهن چيو: تون منحوس ۽ دانگيءَ وانگر ڪاري آهين.

رات چيو : تون ڪنجوس ۽ بيهوديءَ وانگر تنگ آهين.

ڏينهن چيو: تون گناهن جي ماءُ آهين، گنهگارن کي پناهه ٿي ڏين.

رات چيو : تون مجبورن جو دشمن آهين، ڪمزورن جا عيب اگھاڙين.

ڏينهن چيو: مان ماڻهن کي بيدار ٿو ڪريان.

رات چيو : مان ماڻهن کي سڪون ٿي بخشان.

ڏينهن چيو: مان ماڻهن جي حقيقت طرف رهنمائي ٿو ڪريان.

رات چيو : مان ماڻهن کي تڪليفن کان دور وٺي ٿي وڃان.

ڏينهن چيو: سج جو نور مون کي روشن ڪري ٿو.

رات چيو : چنڊ جي چانڊاڻ مونکي روشن ڪري ٿي.

ڏينهن چيو: تنهنجي ٿڌاڻ بي بقا آهي.

رات چيو : تنهنجي روشني عارضي آهي.

ڏينهن چيو: مان توکي ڳڙڪائي ڇڏيندس.

رات چيو : مان توکي چٻاڙي ڇڏينديس.

رات ۽ ڏينهن پاڻ ۾ جنبي ويا ۽ آسمان ٽهڪ ڏئي کلڻ لڳو.