جَيڪُسِ نِٻَرُ نِينهُن سَندَومِ، جِئَن مُون بيٺَي هُنَ ٿَيلِيَو
سَعِيَو سَامُونڊِيُنِ سِين، اَڳَهِين تَان نَه ڪَيَومِ
وِجَهڻُ مَنجِهه هُئَومِ، پَاڻُ وَرَاڪَي رَسِ سِين
سُرُ سَامُونڊي
جَيڪُس = شايد، يا ته
نٻَرُ = نٻل، ڪمزور، هيڻو، ڪَچَو، نئون نئون
سَندَوم = سندم، منهنجو
ٿَيليَو = هڪليو، ڪاهيو
سَعيَو = ڪوشش، بندوبست، تياري
اَڳَهين = اڳي ئي
ڪَيَوم = ڪيم، ڪيان ها
وَرَاڪَي = وڪوڙي، ويڙهي
رَس = رسيءَ، نوڙيءَ سان
بيت جو پس منظر
~ منهنجو عشق شايد اڃان ڪچو ۽ ڪمزور هيو جو منهنجي بيٺي ئي هو ٻيڙي کي ڪاهي ويو.
~ سامونڊين سان وڃڻ لاءِ مون کي اڳواٽ تياري ڪري ڇڏڻ گهرجي ها.
~ مون کي گهرجي ها ته پاڻ کي رَسَي ۾ ويڙهي ٻيڙي اندر اڇلائي ڇڏيان ها.
سمجهاڻي
هي پاڻيءَ جي بندر جو منظر آهي جتي ڪيترائي جهاز ۽ ٻيڙا سامان سان، مالَ سان ڀرجي رهيااهن ۽ ٻين تان وري مالُ لاٿو پيو وڃي. ٻئي پاسي هڪ وڻجاري جي وني يا محبوبه کيسالوداعڪرڻ آئي آهي. پر هوته ٻيڙي ۾ مالُ ڀرائي، روانو به ٿي ويو. هاڻي وڻجاري رويو پئي چئي ته شايد محبوب سان منهنجو نينهُن اڃان نئون هو، ڪَچَو هو جو هن موڪلايو به ڪونه ۽ منهنجي بيٺي ئي ٻيڙو ڪاهي هليو به ويو. مون کي ساڻس گڏ وڃڻ لاءِ اڳم ئي تيار ٿي اچڻو هيو. مان جيڪر پاڻ کي رسي سان ٻڌي ٻيڙي ۾ اندر اڇلائي ڇڏيان ها ته ساڻس گڏ هلي وڃان ها.
____
محترم مظفر منگي صاحب جي ٿورن سان سندس فيسبوڪ وال تان ورتل
