وفا سرمد رزاق
سينيئر رڪن
پرس کڻي هو هر هر موڏي نهاريندي هئي،
منهنجا نيڻ ڏسي هو پاڻ کي ماريندي هئي.
هن کي جڏهن به وسري وڄي لڪائڻ مونکي،
نه پڇو ڇا ته پاڻ کي ڪهر جو سواريندي هئي.
جيڪي سور ملندا هئا ويچاريءَ کي تحفي ۾،
هو پوءِ به مرڪي موڏي سو بار پڪاريندي هئي.
اچ موڏي کڻي او پرين هڪ رات کڻي،
سوين سوال، الاءِ ڇو پاڻ کي اجاڙيندي هئي.
هو پڙهندي هئي ته منهنجي ئي خاطر هر ورق،
اخبار ۾ غزل نه هجي اها اخبار ساڙيندي هئي
(وفا سرمد)
منهنجا نيڻ ڏسي هو پاڻ کي ماريندي هئي.
هن کي جڏهن به وسري وڄي لڪائڻ مونکي،
نه پڇو ڇا ته پاڻ کي ڪهر جو سواريندي هئي.
جيڪي سور ملندا هئا ويچاريءَ کي تحفي ۾،
هو پوءِ به مرڪي موڏي سو بار پڪاريندي هئي.
اچ موڏي کڻي او پرين هڪ رات کڻي،
سوين سوال، الاءِ ڇو پاڻ کي اجاڙيندي هئي.
هو پڙهندي هئي ته منهنجي ئي خاطر هر ورق،
اخبار ۾ غزل نه هجي اها اخبار ساڙيندي هئي
(وفا سرمد)
