رات

[اختيار غوري]

رات

رڳو سگريٽ ڦوڪڻ سان ئي ته رات ڪانه گذرندي!
هُن کي سُڌ هئي اها
پوءِ به هُو ائين ڪندو رهيو هو
سڄي رات
دُکندو رهيو هو- هُو به سگريٽ جيان
کوڙ ڀيرا سوچيو هئائين
ته ڇڏي ڏيندو
سگريٽ ڇڪڻ
۽ سگريٽ جيان دُکڻ!
پر رات
اچي ئي ويندي هئي هر شام کان پوءِ!
۽ کڻي ايندي هئي پاڻ ساڻ
اُهوئي جاڳڻ ۽ جلڻ!
چوڌار
اُڻي ڇڏيندي هئي دونهين جو ڄارُ!

( امداد حسيني )