جبار آزاد منگي
سينيئر رڪن
مخدوم محمد زمان طالب الموليٰ-اديب، شاعر ۽ روحاني شخصيت!!!
رسول بخش رحمداڻي
مخدوم محمد زمان طالب الموليٰ سنڌ جو تمام وڏو شاعر طور سڃاڻپ رکندڙ شخصيت هئا ته اتي پاڻ درگاهه سرور نوح جا گادي نشين رهيا مخدوم محمد زمان تخلص طالب الموليٰ جن جي پيدائش 9 محرم 1338 ه بمطابق 2 آڪٽوبر 1919ع آچر جي ڏينهن هالا ۾ ٿي پاڻ مخدوم غلام محمد سائين رح حضرت غوث الحق مخدوم نوح سرور رحه جي پنڌرهين سجاده نشين جا فرزند هئا حضرت غوث الحق مخدوم نوح صديقي سهروردي جي اولاد مان آهن جيڪي خليفه اول حضرت ابوبڪر رضه جي اولاد مان هئا پاڻ مخدوم نوح رحه پنهنجي زماني جو غوث ۽ مجدد هو سندن معاشر تي اصلاح ته تحفه الڪرام ۾ تفصيل سان موجود آهن حضرت غوث الحق مخدوم نوح رحه جو اهو جاري ڪيل سلسلو سروري سهروردي جي نالي سان مُلڪان ملڪ مشهور رهيو آهي ان سلسلي سان وابسطه تعداد سندن زماني ۾ 9 لک شمار ڪيو ويو مخدوم محمد زمان طالب الموليٰ سڀ کان اول قرآن شريف جي تعليم حاصل ڪئي تنهن کان بعد ۾ فارسي ۾ تعليم حاصل ڪيائين زياده تر سندن جي تعليم ۽ ترتيب سندن والد حضرت غلام محمد جن ڪئي سندن والد حضرت مخدوم غلام محمد 30 ذوالحج 1323ه بمطابق 21 ڊسمبر 1944ع تي هن فاني دنيا مان لاڏاڻو ڪري ويا پاڻ 1945 جي شروعات ۾ حضرت نوح سرور جي سلسلي جا 21 سجاده نشين ٿيا سندن کي شاعري ۽ راڳ رنگ ادب سان تمام گھڻو لڳاءِ رهيو ۽ سندن کي اهي سموريون شيون ورثي ۾ پلي پيون 1930ع ۾ ناري جي سفر تي شاعرانه زوق تڪ ميل تي پهتو پهريان بيوس پوءِ فراقي زمان شاهه ۽ پوءِ طالب تخلص رکيائون 1949ع کان طالب الموليٰ تخلص اختيار ڪيائون علم ۽ ادب جي هن لڳاءِ ۽ خدمتن جي فروغ لکاءِ پاڻ ذاتي طور ڪوششون وٺي هالا ۾ الزمان پريس قائم ڪئي ۽ هفتيوار الزمان پاسبان اخبارون شايع ڪيون جيڪي ڳچ وقت تائين هلنديون رهيون 1950ع ۾ سندن جي سرپرستي ۾ ماهوار فردوس 1952ع ۾ ماستر جمعي خان غريب جي سربراهي ۾ طالب المولي 1952 ۾ رسالو شاعر شايع ڪيو پاڻ 1956 کان جمعته الشعرا سنڌ جا صدر چونڊيا ويا 1945 ۾ اداري روح ادب سنڌ پاران هالا شهر ۾ راڳ ڪانفرنس جتي ڪوٺايائون ته اتي روح ادب ماهوار جو بنياد رکيو ۽ اهڙي طرح 1955ع ۾ حيدرآباد جي اندر بزم طالب الموليٰ جو بنياد رکيو جنهن جا پاڻ سرپرست اعليٰ ٿيا جنهن جون اڄ به سموري سنڌ ۾بيشمار شاخون موجود آهن مارچ 1955 ۾ سنڌ ادبي بورد جا ميمبر پڻ چونڊيا ويا نومبر 1955 کان لطيف يادگار ڪاميٽي جا رڪن پڻ رهيا ۽ گڏ ريڊيو پاڪستان حيدرآباد جي مشاورتي ڪاميٽي جا پڻ ميمبر رهيا هن واٽ ۾ طالب الموليٰ هاسٽل هالا ۽ گڏ طالب الموليٰ هاءِ اسڪول دادو يادگار آهن پاڻ سياسي حوالي کان به تمام وڌي بسيرت جا مالڪ رهيا ون يونٽ کان اڳ سنڌ اسيمبلي جا ميمبر رهيا ان کان علاوه ٻه ڀيرا قومي اسيمبلي جا ميمبر چونڊاڻا سندن تنصيفات ۾ امام گذالي جا خط اسلامي تصوف خود شناشي، بهار طالب، رباعيات ڀالب ، يادر فتغان، مثنوي عقل و عشق، ڪچڪول، ڪافي، سنڏ جو شڪار، بياض طالب المولي مصري جون تڙون، مضامين طالب الموليٰ سماع العاشقين في سرور الطالبين هن وقت تائين 101 تائين ڪتاب شايع ٿي چڪا آهن سندن ڪتاب جو مجمعو ڇپر ۾ ڇڙيون پڻ شايع ٿيو پاڻ 1961 کان سنڌي ادبي بورڊ جا چيئرمن پڻ رهيا سندن ادبي خدمتن جي صلي طور ملڪي ۽ سماجي خدمتن جي انعام ۾ پاڪستان سرڪار تمغه پاڪستان جو پڻ اعزاز ڏنو پاڻ شاهه سائين جي رسالي جي ترتيب ۽ تدون جو ڪم پڻ سرانجام ڏنو مخدوم محمد زمان طالب المولي پنهنجي مختلف النوع علمي، ادبي قومي تعليمي ۽ ثقافتي خدمتن جي سلسلي ۾ جيڪا شهرت ماڻي سا تمام گھٽ ماڻهن جي کاتي ۾ ايندي آهي سندن جي شخصيت ڪنهن به تعارف جي محتاج نه هئي بدقسمتي سان اڄ ڏينهن تائين ڪنهن به سندن فني خصوصيات تي بحث ناهي ڪئي ورنه سندن شعر و شاعري سنڌي ادب ۾ جيڪو مقام حاصل ڪيو آهي تنهنکي ڪنهن به طرح سان نظر انداز نٿو ڪري سگھجي سندن جون ادبي صلاحتيون لکڻيون جي يورپ تائين پهچن ها ته اتي جا رهندڙ به سندن ادبي خدمتن مان فيض آب ٿي سگھن ها سندن جي ڪلام ۾ زوق جماليات لطيف کان لطيف خيالات ورادت ڪيفيات ۽ حسينات جي عقاسي ترجماني آهن جنهن جو مثال ملڻ مشڪل آهي پاڻ ڪلاسيڪي بيت ڪافي وائي کا نئون اوج ڏياريو ان جي پڇراڻن قدرن ۽ معيارن ۾ جديد فن ۽ ديد ماحول جي اسرات کي سموهيو ان سان گڏوگڌ غزل جي صفحن ۾ به پنهنجي جدت افڪار ۽ جدت فن سان انهن اضآفو ڪيو سندن ڪلام جو مجموعي ذوق جماليت جي تشڪيل به آهي ته انسان جي اخلاقي قدرن جي تڪميل به آهي سندن زباني جواني سان گڏ بيان جي رنگيني شيرني به آهي اهل دل ۽ اهل نظر کان لاءِ خيال آفريني ۽ نڪته تراضي به آهي طالب المولي جي فن کي مخلص ۽ محقق فنڪار جي حيثيت سان جديد قديم معيارن ۽ قدرن کي پرکڻ ۽ ڀرجڻ کان پوءِ ڪلام جي تاصر * جذب کي ڏسي ائين محسوس ٿيندو آهي ته اها شاعري ڄڻ سندس تصنح ۽ تقلف جي پيداوارئي نه آهي پر شاعري سندس فڪر ۽ فن زوق جماليت ۽ روحاني وارتا مان ائين وهڪريا ڪري نڪتي آهي جيئن پهاڙن مان پاڻي جا وهڪرا رستا ٺاهي نڪرندا آهن.
رسول بخش رحمداڻي
مخدوم محمد زمان طالب الموليٰ سنڌ جو تمام وڏو شاعر طور سڃاڻپ رکندڙ شخصيت هئا ته اتي پاڻ درگاهه سرور نوح جا گادي نشين رهيا مخدوم محمد زمان تخلص طالب الموليٰ جن جي پيدائش 9 محرم 1338 ه بمطابق 2 آڪٽوبر 1919ع آچر جي ڏينهن هالا ۾ ٿي پاڻ مخدوم غلام محمد سائين رح حضرت غوث الحق مخدوم نوح سرور رحه جي پنڌرهين سجاده نشين جا فرزند هئا حضرت غوث الحق مخدوم نوح صديقي سهروردي جي اولاد مان آهن جيڪي خليفه اول حضرت ابوبڪر رضه جي اولاد مان هئا پاڻ مخدوم نوح رحه پنهنجي زماني جو غوث ۽ مجدد هو سندن معاشر تي اصلاح ته تحفه الڪرام ۾ تفصيل سان موجود آهن حضرت غوث الحق مخدوم نوح رحه جو اهو جاري ڪيل سلسلو سروري سهروردي جي نالي سان مُلڪان ملڪ مشهور رهيو آهي ان سلسلي سان وابسطه تعداد سندن زماني ۾ 9 لک شمار ڪيو ويو مخدوم محمد زمان طالب الموليٰ سڀ کان اول قرآن شريف جي تعليم حاصل ڪئي تنهن کان بعد ۾ فارسي ۾ تعليم حاصل ڪيائين زياده تر سندن جي تعليم ۽ ترتيب سندن والد حضرت غلام محمد جن ڪئي سندن والد حضرت مخدوم غلام محمد 30 ذوالحج 1323ه بمطابق 21 ڊسمبر 1944ع تي هن فاني دنيا مان لاڏاڻو ڪري ويا پاڻ 1945 جي شروعات ۾ حضرت نوح سرور جي سلسلي جا 21 سجاده نشين ٿيا سندن کي شاعري ۽ راڳ رنگ ادب سان تمام گھڻو لڳاءِ رهيو ۽ سندن کي اهي سموريون شيون ورثي ۾ پلي پيون 1930ع ۾ ناري جي سفر تي شاعرانه زوق تڪ ميل تي پهتو پهريان بيوس پوءِ فراقي زمان شاهه ۽ پوءِ طالب تخلص رکيائون 1949ع کان طالب الموليٰ تخلص اختيار ڪيائون علم ۽ ادب جي هن لڳاءِ ۽ خدمتن جي فروغ لکاءِ پاڻ ذاتي طور ڪوششون وٺي هالا ۾ الزمان پريس قائم ڪئي ۽ هفتيوار الزمان پاسبان اخبارون شايع ڪيون جيڪي ڳچ وقت تائين هلنديون رهيون 1950ع ۾ سندن جي سرپرستي ۾ ماهوار فردوس 1952ع ۾ ماستر جمعي خان غريب جي سربراهي ۾ طالب المولي 1952 ۾ رسالو شاعر شايع ڪيو پاڻ 1956 کان جمعته الشعرا سنڌ جا صدر چونڊيا ويا 1945 ۾ اداري روح ادب سنڌ پاران هالا شهر ۾ راڳ ڪانفرنس جتي ڪوٺايائون ته اتي روح ادب ماهوار جو بنياد رکيو ۽ اهڙي طرح 1955ع ۾ حيدرآباد جي اندر بزم طالب الموليٰ جو بنياد رکيو جنهن جا پاڻ سرپرست اعليٰ ٿيا جنهن جون اڄ به سموري سنڌ ۾بيشمار شاخون موجود آهن مارچ 1955 ۾ سنڌ ادبي بورد جا ميمبر پڻ چونڊيا ويا نومبر 1955 کان لطيف يادگار ڪاميٽي جا رڪن پڻ رهيا ۽ گڏ ريڊيو پاڪستان حيدرآباد جي مشاورتي ڪاميٽي جا پڻ ميمبر رهيا هن واٽ ۾ طالب الموليٰ هاسٽل هالا ۽ گڏ طالب الموليٰ هاءِ اسڪول دادو يادگار آهن پاڻ سياسي حوالي کان به تمام وڌي بسيرت جا مالڪ رهيا ون يونٽ کان اڳ سنڌ اسيمبلي جا ميمبر رهيا ان کان علاوه ٻه ڀيرا قومي اسيمبلي جا ميمبر چونڊاڻا سندن تنصيفات ۾ امام گذالي جا خط اسلامي تصوف خود شناشي، بهار طالب، رباعيات ڀالب ، يادر فتغان، مثنوي عقل و عشق، ڪچڪول، ڪافي، سنڏ جو شڪار، بياض طالب المولي مصري جون تڙون، مضامين طالب الموليٰ سماع العاشقين في سرور الطالبين هن وقت تائين 101 تائين ڪتاب شايع ٿي چڪا آهن سندن ڪتاب جو مجمعو ڇپر ۾ ڇڙيون پڻ شايع ٿيو پاڻ 1961 کان سنڌي ادبي بورڊ جا چيئرمن پڻ رهيا سندن ادبي خدمتن جي صلي طور ملڪي ۽ سماجي خدمتن جي انعام ۾ پاڪستان سرڪار تمغه پاڪستان جو پڻ اعزاز ڏنو پاڻ شاهه سائين جي رسالي جي ترتيب ۽ تدون جو ڪم پڻ سرانجام ڏنو مخدوم محمد زمان طالب المولي پنهنجي مختلف النوع علمي، ادبي قومي تعليمي ۽ ثقافتي خدمتن جي سلسلي ۾ جيڪا شهرت ماڻي سا تمام گھٽ ماڻهن جي کاتي ۾ ايندي آهي سندن جي شخصيت ڪنهن به تعارف جي محتاج نه هئي بدقسمتي سان اڄ ڏينهن تائين ڪنهن به سندن فني خصوصيات تي بحث ناهي ڪئي ورنه سندن شعر و شاعري سنڌي ادب ۾ جيڪو مقام حاصل ڪيو آهي تنهنکي ڪنهن به طرح سان نظر انداز نٿو ڪري سگھجي سندن جون ادبي صلاحتيون لکڻيون جي يورپ تائين پهچن ها ته اتي جا رهندڙ به سندن ادبي خدمتن مان فيض آب ٿي سگھن ها سندن جي ڪلام ۾ زوق جماليات لطيف کان لطيف خيالات ورادت ڪيفيات ۽ حسينات جي عقاسي ترجماني آهن جنهن جو مثال ملڻ مشڪل آهي پاڻ ڪلاسيڪي بيت ڪافي وائي کا نئون اوج ڏياريو ان جي پڇراڻن قدرن ۽ معيارن ۾ جديد فن ۽ ديد ماحول جي اسرات کي سموهيو ان سان گڏوگڌ غزل جي صفحن ۾ به پنهنجي جدت افڪار ۽ جدت فن سان انهن اضآفو ڪيو سندن ڪلام جو مجموعي ذوق جماليت جي تشڪيل به آهي ته انسان جي اخلاقي قدرن جي تڪميل به آهي سندن زباني جواني سان گڏ بيان جي رنگيني شيرني به آهي اهل دل ۽ اهل نظر کان لاءِ خيال آفريني ۽ نڪته تراضي به آهي طالب المولي جي فن کي مخلص ۽ محقق فنڪار جي حيثيت سان جديد قديم معيارن ۽ قدرن کي پرکڻ ۽ ڀرجڻ کان پوءِ ڪلام جي تاصر * جذب کي ڏسي ائين محسوس ٿيندو آهي ته اها شاعري ڄڻ سندس تصنح ۽ تقلف جي پيداوارئي نه آهي پر شاعري سندس فڪر ۽ فن زوق جماليت ۽ روحاني وارتا مان ائين وهڪريا ڪري نڪتي آهي جيئن پهاڙن مان پاڻي جا وهڪرا رستا ٺاهي نڪرندا آهن.