سکي

[جاويد نواز]

غزل

مون ته پنهنجي ڪئي سکي آ چاندني
مون ته سيراندي رکي آ چاندني

هر ڪوئي ٿو شوق سان خوشبو مکي
پاڻ کي پر مون مکي آ چاندني

هر چڱي شئي جو چکن ٿا ذائقو
مون ته هر دم پئي چکي آ چاندني

ڪون جذباتن کي آ روڪي سگهي
ڊوڙيندي مون سان ٻکي آ چاندني

تنهنجي چهري جي چمڪ سا ڇا پڄي
توڻي جو چو ڏس بکي آ چاندني

ڪاش تون مان ڀي سکيا ايڏا هجون
چنڊ سان جيڏي سُکي آ چاندني

جاويد نواز​