مُحَبَتَ جَنِ جَي مَنَ ۾، تَنِ تَشِنِگِي تَارِ
پِي پِيَالَو اُڃَ جَو، اُڃَ سِين اُڃَ اُٿِيَارِ
پُنُهُون پَاڻَ پِيَارِ، تَہ اُڃَ سَان اُڃَ اُجَهائِيَان
سُرُ سَسُئِي آبِرِي
مَنَ ۾ = دل ۾،
تَشِنِگِي = اُسَاٽَ، اُڃَ
اُڃَ = پياس، تئونسَ، هتي اڃ جي معني' سڪ بہ ٿيندي
تَارِ = ٽمٽار، گهڻي، اُٿَاھُ
اُٿِيَارِ = جاڳاءِ، اٿارِ، وڌاءِ، ڀڙڪاءِ
اُجَهائِيَان = وِسَايَان، ٻُجَهايَان، ماٺو ڪيان
بيت جو پس مظر
~ جن جَي اندر ۾ عشق آهي تن کي سدائين اٿاھ اڃ رهي ٿي.
~ تون بہ اِهو اڃ جو پيالو پي، اڃ کي اڃ سان اٿارِ.
~ او پنهون! تون پنهنجي هٿن سان اڃ جو جام پيار تہ هن اڃ کي اڃ سان ئي ماٺو ڪيان.
سمجهاڻي
جن کي اندر ۾ عشق لڳل آهي سي عشق جي ان وهندڙ درياھ هوندي سدا اڃارا رهن ٿا.سندن اِها اڃ، اساٽ، پياس ۽ محبوب ملڻ جي سڪ ۽ اڪير ڪڏهن ختم ٿي وڃي، ايئين ٿي ئي نٿو سگهي. محبوب تہ اهڙي انمول ۽ املھ ماڻڪ شئي آهي جو ان جي صحبت ۽ محبت مان ڪڏهن ڍؤ ٿيڻو ئي ڪونهي. ڪڏهن هن سڪ جي پيالي مان چُڪِي چکي ڏسو اوهان جي اندر ۾ باھ ڀڙڪي پوندي.
سسئي چئي ٿي ؛ او محبوب پنهون! هي محبت جو جام مون کي پنهنجي هٿن سان پيار تہ اندر ۾ لڳل تنهنجي سڪ جي اڃ کي، تنهنجي ئي ڏنل جام سان ٿڌو ڪيان.
_____
چونڊ، تحقيق ۽ تشريح محترم مظفر منگي صاحب جي ٿورن سان سندس فيسبوڪ وال تان ورتل
