ڇوڪرو؛ ( روئندي آيو ۽ پنهنجي ماءُ کي چيائين ته ) امان توهان مونسان ڪوڙ ڳالھايو ھيو نه؟ ماءُ؛ ڪھڙو ڪوڙ پٽُ؟ ڇوڪرو؛ اوهان چيو هيو ته تنهنجي ننڍي ڀيڻ پري وانگر آهي نه؟ ماءُ؛ ها پٽُ اها ته آهي۔ ڇوڪرو؛ ته پوءِ مان انکي مٿان ڇت تان هيٺ اڇليو ته هوءَ اڏامي ڇو نه؟ ماءُ؛ لک لعنت هجئي ڇورا !!!!! ڪٿي اڇليئي ڇوري کي؟؟
ڇوري کي والدين جو اڪيلي سر پيار گهربو هو ان ڪري ڀيڻ کي پنهنجي راه تان هٽائنڻ لاءِ سٌولو موڪيو ملي ويو .
ٻار پيدا ٿيندي ئي روئڻ پٽڻ شروع ڪيو مان انڌو آهيان، مان انڌو آهيان ڪجهه نٿو ڏيکارجي. نرس: اڙي نڀاڳا چُپ ڪر بجلي ڪونهي.. ٻار اڙي ظلم ڙي! پاڪستان ۾ پيدا ٿيو آهيان ڇا؟
