وائي ادل سومرو جي مان خواب هجان پل سڀئي ترسان تنهنجن نيڻن ۾ آئي آهي او پرين ! ايڏي جوت ڪٿان ؟ تنهنجن نيڻن ۾ پاڻ بچائي لوڪ کان اچي آءُ لڪان تنهنجن نيڻن ۾ دل چوي ٿي مان سدا پنهنجو عڪس ڏسان تنهنجن نيڻن ۾