ڪچا گهر

[امير عدنان]

پهريان هوندا هئاگهر ڪچا، ماڻهون به سچا.
هاڻي آهن گهر پٿر جا، ته ماڻهون به پٿر جا.
خبر ناهي ڪيڏانهن وئي، اها محبت اها سچائي
اهو ادب، اها عاجزي، اهو نيازنوڙت
اهو خلوص، اهي ڪچهريون اهي اوطاقون
اهي ڏور گجهارتون اهي گيت اهي بيت
اهي محفلون اهي خوشيون
اسانکي اباڻا ڪري ويا ويڳاڻا