خوف خادم گھراڻو اڪبر پٽ ٻوڙو ته نه ٿيو آهين ڪيتري دير کان توکي سڏي رهي آهيان رڳو موبائل هٿ ۾ کنيو ويٺو آهين وقت جو ڪجھه قدر ڪر وقت قيمتي آهي گذري ويو ته ڪل ڪانه پوندئي هيڏانهن جلدي اچ اڪبر رڳو ها ۾ ورندي ڏيندي چيو ڏاڏي امان اچان چيو جنهن تي ڏيڏي چيس پٽ خيال ڪر مانجھاندي جو وقت اچي ٿيو آهي ڪجھه ڪم ڪار جي ڪر سڄو ڏينهن ان موئي موبائل ۾ اکيون هڻيو ويٺو آهين سوڌو سامان وٺي اچ پوءِ نماز تي وڃ اڄ جمعي جو ڏينهن آهي ڏاڏي پنهنجي منهن چيو ڪٿان اهو موبائل نڪتو ڪٿان ڇورن جو هوش ويو ان موبائل ڇورن جون ننڊون حرام ڪري ڇڏيون آهن سڄي رات اهو هٿ ۾ جھليو ويٺا آهن جنهن تي اڪبر چيس امان وڏي تنهنجي ڪاوڙ موبائل تي ڏاڍي آهي هيءَ هڪ بهترين شيءِ آهي جنهن دنيا کي هڪ ڳوٺ ڪري ڇڏيو آهي تون اڃا پيئي پراڻي دور جون ڳالهيون ڪرين دنيا وڃي چنڊ تي رسي آهي جنهن تي ڏاڏي چيس ته گھني وڪالت ڪيئي ان موئي موبائل جي سامان وٺي اچ جنهن تي اڪبر چيس ته ڏاڏي سامان آئون بازار مان ڪونه ٿو وٺي اچان هتان پاڙي جي دوڪان تان ٿو وٺا ن مونکي شهر ۾ ويندين ڊپ ٿو ٿئي پٽ ڇا جو ڊپ سڄو لوڪ وڃي پيو بازارن ۾ توکي ڊپ ٿو لڳي هاڻي بهانا ڪرڻ ڇڏ پٽ اڄ تو اخبار ۾ خبر پڙهي آهي ان ڪري توکي ڊپ ٿو ٿئي پر پنهنجو شهر امن جو شهر آهي هتي ڊپ ڪرڻ اجايو آهي پاڻ وٽ هتي ڪو به واقعو نه ٿيو الله رحم ڪندو . موت ته هڪ ڏينهن اچڻو آهي پوءِ جتي موت لکيل هوندو اهو ايندو .موت جي ڊپ کان گهر ۾ تي ويهي نه رهبو . ماڻهو ڏس مسجدن ۾ بازارن ۾ وڃن پيا ڏاڏي گذريل هفتي ڏس بم ڦاٽو ڪيترا ماڻهو مري ويا جن جو ڪوبه ڏوهه نه هو پٽ تون سچ ٿو چئين الله انهن کي سڌي واٽ جو رستو ڏيکاري اهي ڌماڪا ڪرڻ وارا پنهنجي جان به ختم ڪن ا ٻين جا گھر به اجڙي ڇڏين ٿا ٻارن کي يتيم بي سهارا بنائي ڇڏين ٿا . پٽ آئون به ٽي وي تي اهي خبرون ڏسندي آهيان پر ڇا ڪريون اهي ته ڄڻ خودڪشي ڪن ٿا انهن مان انسانيت ختم ٿي ويئي . اڪبر ڏاڏي جي ڪاوڙ کي ڏسندي شهر جي بازار طرف ويو شهر ۾ رونق لڳي پيئي هئي ڪافي دوڪان بند هئا جمعي جي ڏينهن جي ڪري جيڪي کليل هئا اهي بند ڪرڻ جا سانباها ڪري رهيا هئا هتي ڪڏهن به ڪو اهڙو واقعو ٿيو نه هو جڏهن هن شهر جا ماڻهو ٻين ڳوٺن جي باري ۾ ٻڌندا هئا ته انهن تي به ڪجهه پلن جي خوف طاري ٿي ويندو هو جڏهن شهر ۾ ڪو اوپرو ماڻهو ڏسندا هئا ته شهر جي ماڻهن جي ذهنن ۾ مختلف قسمن جا وسوسا جنم وٺندا هئا اوڍتو هڪ ڌماڪو ٿيو ماڻهن جي دليون خوف ۾ اچي ويو ته اهو ڏماڪو ڇا جو ٿيو هر ڪنهن ذهن ۾ مختلف قسمن جا وسوسا هئا ڌماڪي جي خبر شهر ۾ جھنگ جي باهه وانگر به پکڙجي ويئي اها ڳالهه اڪبر جي ڏاڏي جي ڪنن تائين به پهتي جيڪا پريشان ٿي ويئي هيءُ هن جو دادلو پوٽو هو جنهن کي هن لاڏ ڪو_ سان پاڻ وٽ رهائي نپايو هو ڏاڏي جو اڪبر ۾ ساهه ٽنگيل هو اڪبر بازار ويو هو اڃا اتان نه موٽيو هو جيڪڏهن اڪبر کي ڪير ڪجھه چوندو هو ته ڏاڏي ان تي ڪاوڙ ڪندي هئي ڏاڏي دعا گھري ته منهنجا رب رحم ڪجھه سڀني جو خير ڪج هر ڪنهن کي امن و امان ۾ رکجان اوچتو اڪبر گھر ۾ داخل ٿيو جنهن جي چهري تي هڪ خپف هو ان ڌامڪي کانپوءِ شهر جو ماحول به خوف وارو بنجي ويو هو هر ڪنهن کي اها اڻ تڻ هئي ته اهو ڌماڪو ڪيئن ۽ ڪٿي ٿيو آهي جتي به چار پنج ماڻهو گڏ ٿي بيٺا ته انهن جي زبان تي اهو ذڪر هو هر ڪنهن کي خبر ڪانه ٿي پيئي ڇا جو ڌماڪو ٿيو آهي پر پوءِ خبر پيئي ته اهو ڌماڪو هڪ دوڪان ۾ ٽائرن جي پنچر ٺاهڻ واري دوڪان ۾ ٽانڪي ڦاٽڻ سبب ٿيو هو اهو ايڏو زوردار ڌماڪو هو جو دوڪان وارو به مرڻ جهڙو ٿي ويو هو جنهن کي اسپتال پهچايو ويو هو هر ڪنهن جي ذهن ۾ اهو هو ته شايد اسانجي به شهر ۾ دهشتگرد اچي ويا آهن هر ڪنهن جي دعا هئي ته هر واهڻ وستي ۾ امن جو سج چنڊ اڀرندو رهي ڪيترو ئي وقت هن ڌماڪي کانپوءِ ماڻهن جي دل ۾ خوف گھر ڪري ويهي رهيو .
