اَرَمَ هَڏِ مَ اَوڍِيَان، پَٽَولَا پَٽَ چِيرَ
ٻَانڌَوڻَا ٻَنِ ڏِيَان، اَرِغَچَ ۽ عَبِيرَ
مَارُوءَ سِين شَلَ مَاڻِيَان، کَٿِيُون جَهڙِيُون کِيرَ
اَندَرِ اُڃَ اُڪِيرَ، مُنکَي پِرِيَ پَنهُوَارَ جِي
سُرُ مَارُئِي
اَرَمَ = اَرِمِڪَ، اعلي' اوني ڪپڙو
هَڏِ = هرگز
مَ = نہ
پَٽَولَا = پٽ جو ڪپڙو، ريشمي ويس وڳا
پَٽَ چِيرَ = ريشمي ڪپڙو
ٻَانڌَوڻَا = پوتيون، چنيون
ٻَنِ ڏِيَان = کڏ ۾ اڇليان
اَرِغَچَ = بافتا، عمدو ڪپڙو
عَبِيرَ = آسماني رنگ تي ڪپڙو
مَارُوءَ سِين = کيت سين _ کيت مارئيءَ جو محبوب ۽ مڱيندو هو.
کَٿِيُون = لويون، رليون، ڪمبل
مُنکَي = مونکي
پِرِيَ = پرينءَ ، محبوب
بيت جو پس منظر
~ مارئي چئي ٿي : عمر تنهنجا اوني، ريشمي، پٽ جا بادشاهي ويس وڳا ڪونہ پهرينديسِ.
~ تنهنجي قيمتي پوتين ۽ آسماني رنگ جا نفيس لباس کڏ ۾ اڇليان.
~ شال پنهنجي محبوب وَرَ کيتَ سان ملان ۽ ٿر جون اڇيون اُجريون لويون وڃي اوڍيان.
~ مون کي تہ هر وقت پنهنجي محبوب جي اندر ۾ پياس رهي ٿي.
سمجهاڻي
مارئيءَ کي لالچائڻ، ڦاسائڻ لاءِ عمر بادشاھ هڙئي هربا، اٽڪلون ۽ لالچون ٿو آڇي پر مارئي چئي ٿي:
تنهنجي سڀني قيمتي، بادشاهي، اوني ۽ ريشمي ويس وڳن ۽ پوتين، چُنِيُنِ کي کڏ ۾ اڇليان. شال اُهو ڏينهن جلد اچي جڏهن پنهنجي محبوب کيت سان ملي پيارَ، محبتون ماڻيان ۽ اڇيون اُجريون لويون اوڍي ٿر ۾ گهمان. مون کي اندر ۾ پنهنجي محبوب جي سدائين سڪ، اُڪير ۽ پياس رهي ٿي.
چونڊ، تحقيق ۽ تشريح محترم مظفر منگي صاحب جي ٿورن سان سندس فيسبوڪ وال تان ورتل
____
