وِندِيَسَ وَطَنَ سامُهِين، ملِيرُ مُهِجَو ماڳُ
ڏُٿُ چُونڊِيندِيَسِ ڏَيهَ ۾، ساڻُ سَرِتِيُنِ ساڳُ
تَہ مُون سَئَون سڀاڳُ، جَي وَيجِهي ٿِيان وَرَ کي
سُرُ مَارُئِي
وِندِيَسِ = وينديس
وَطَنَ = مارئيءَ جو ملڪ ملير
سامُهين = اڳيان
مُهِجَو = منهنجو
ماڳُ = گهر، مڪان
ڏُٿُ = جهنگلي گاهن مان حاصل ٿيندڙ اَنُ. جهڙوڪ :
سائون : برسات وسڻ کان پوءِ ڦٽندڙ هن گاھ جو سلو اٽڪل چيلھ جيڏو ٿيندو آهي. پن ٻاجهريءَ جيان، سنگ ڇھ انچ ٿئيس. ٿري ماني به پچائين ۽ ڀت به رڌين.
مکڻي : هن گاھ جي ڪاني چار ڦاڪون ٿي پوندي آهي، جنهن ۾ ڪاري ۽ ڳاڙهي رنگ جا داڻا ٿين ٿا جيڪي ٿري شوق سان کائين ٿا.
مانڌاڻون : ڊيگھ پنج انچ ٿئيس، سندس ڪاني چوٽيءَ وٽان ڦٽي ٽي ڦاڪون ٿيندي آهي. اڇي رنگ جا داڻا ٿر جا ماڻهون مزي سان کائين ٿا.
کِھُ، ڀرٽ ۽ ٻيابه جن مان اناج حاصل ٿيندو آهي.
ڏَيهُ = وطن، ملڪ
ساڳُ = سائي ڀاڄي، ترڪاري _ ساڳ ٿلهن ۽ ڊگهن ساون پنن جي ڀاڄي لذيذٿيندي آهي.
سَئَون سڀاڳُ = نيڪبختي، ڀلو ڀاڳ
ويجهي ٿيان وَرَ کي = مڙس سان ملان
بيت جو پس منظر
~ جيڪو ملير ۾ منهنجو گهر آهي، اوڏانهن هڪ ڏينهن ضرور وينديس.
~ سرتيون ساڻ ڪري پنهنجي ملڪ جو ڏٿ، ساڳ ۽ ٻيون ڀاڄيون چونڊياينديس.
~ منهنجا ڀاڳ ڀلا ٿيندا جڏهن وڃي پنهنجي مڙس سان ملنديس.
سمجهاڻي
مارئي پنهنجي وطن، اناج، ڀاڄين، سهيلين ۽ مڙس کي ساريندي چئي ٿي :
مون کي پڪو ۽ پختو يقين آهي تہ نيٺ هڪ ڏينهن ضرور عمر جي قيد جا زنجير ٽٽندا ۽ آزادي ماڻينديس ۽ پنهنجي ملڪ ملير وينديس. جن سهيلين جي سڪ ۽ اڪير اٿم تن سان ملي خوب رهاڻيون ڪنديس. منهنجي ٿر ۾ مِينهَن کان پوءِ ڦٽندڙ اناج سائون، مکڻي، مانڌاڻون ۽ ٻيا انَ گڏ ڪنديس.ساڳ ۽ ٻيون سايون ڀاڄيون چونڊي گهر آڻينديس.
ان کان وڌيڪ مون لاءِ خوشي ۽ فخر جي ٻي ڪهڙي ڳالھ ٿيندي جڏهن هن قيد مان آزادي ماڻي پنهنجي محبوب مڙس کيت سين وڃي ملنديس ۽ سڪ لاهينديس.
چونڊ، تحقيق ۽ تشريح محترم مظفر منگي صاحب جي ٿورن سان سندس فيسبوڪ وال تان ورتل
____