پَنهُوارَن پاٻَوهيَو، وَرئَا وَاهُندا
سَاريَم سَيڻَ سيَدُ چَي، گاڏيليُون گُندَا
ڀِٽُن ڀَر هُندَا، ڀُنگَا ڀَڙَ ڀَتارَ جا
سُرُ مَارُئي
پَنهُوارَن = ڌنارن، ڌراڙن، ٻڪرارن، ماروئڙن
پَاٻَوهيَو = مشڪيو، مرڪيو، کلي پيا، ٽڙي پيا
وَرئَا = موٽي آئيون
وَاهُندَا = بهار جون ٿڌيون هوائون
سَيڻَ = مائٽ، عزيز، محبوب
گاڏيليُون = چوپائي مال جي اچ وڃ جا رستا، چارا، گسَ
گُندَا = گوندا - ننڍڙن ڦرڙن کي سوئرن جي کائڻ کان بچائڻ لاءِ ٺاهيل ننڍڙا واڙا
ڀِٽُن = واريءَ جي دڙن، لاهين چاڙهين واري زمين
ڀَر = پاسو، پاسي ۾
هُندَا = هوندا
ڀُنگا = جهوپا، جهوپڙيون، ڪکاوان گهر
ڀَڙَ = سگهارا، موچارا، تازا ٺهيل
ڀَتَارَ = ڪانڌ، مڙس، ورُ
بيت جو پس منظر
~ بهار جي مند موٽي آئي آهي ۽ ٿڌڙيون هوائون پيون لڳن. منهنجي مارن جي مُکَ تي خوشين جا آثار پيا ڏسجن.
~ مون کي ٿر، مارو، مال، گسَ ۽ ڦرڙن جي لڪَ جون جايون ياد پيون اچن.
~ پڪ سان منهنجي محبوب جا پکا ڀٽن جي ڀر ۾ اڏيلَ هوندا.
سمجهاڻي
بهار جي مند ايندي ئي فطرت جون حسناڪيون، دلڪشيون ۽ خوبصورتيون نکري پونديون آهن. وڻ، ٻنيون ۽ فصل سائي چادر اوڍين ٿا. گلابن ۽ رابيلن جون مکڙيون ٽڙي گل ٿي، هٻڪارون ۽ خوشبووئون هاري ماحول کي معطر ڪري ڇڏين ٿيون. تڏهن ئي ته مارئي چئي ٿي ته :
بهار جي مند موٽي آئي آهي، ٿڌيون هوائون پيون گُهلن. منهنجي ماروئڙن جي چهرن تي مُرڪُن ۽ خوشين جا آثار
پيا ڏسجن.
مون کي ياد آهن اُهي منظر جڏهن جهنگ مان مال چاري مارو گس ڏيئي واپس ٿيندا آهن سينڍون وڄائيندا ۽ بانسريءَ تي گيت ڳائيندا ايندا آهن. مون کي پڪ آهي ته ڀٽن جي پاسي ۾ منهنجي محبوب مون لاءِ ضرور ڪا نئين جهڳي ٺاهي هوندي ته جيئن ئي مارئي واپس ايندي اسان پنهنجي الڳ دنيا اڏينداسين.
چونڊ، تحقيق ۽ تشريح محترم مظفر منگي صاحب جي ٿورن سان سندس فيسبوڪ وال تان ورتل
____