ٿوري قُوت قراريَا، رَهن سَٻَرَ سَتِ
کَٿَيَ ۾ کهُ ڀَڪُلئَا، ڀَوڻَن اهڙي ڀَتِ
پَنهُوارڪي پَتِ، پَيهي پُڇُ مَليرَ ۾
سر مَارُئي
قُوت = کاڄ، کاڌو پيتو
قَرَاريَا = راضي آهن
سَٻَرَ = مضبوط،سگهارا
سَت = عزت، عصمت، پاڪدامني
کَٿيَ = لوئيءَ، رليءَ، ڪمبل ۾
کهُ = مٽي، دز، ڌوڙ
ڀَڪُلئَا = مٽيءَ هاڻا، ميرا
ڀُوڻن = هلندا، ڦرندا، گهمندا وتن
ڀَت = طرح، ريت، عادت
پَنهُوارڪي = مارن جي
پَت = آبرو، شان، مان، مرتبو
پَيهي = وڃي
بيت جو پس منظر
~ هو ٿورڙي کاڌي پيتي تي به راضي آهن پر پنهنجي آبرو ۽ عزت جي معاملي ۾ ڏاڍا سگهارا ۽ مضبوط آهن.
~ هو مٽيءَ ڀريل بت تي کٿي پايو پيا گهمن.
~ مارن جي عزت ۽ آبروءَ جي پرک ڪرڻي هجئي ته ملير وڃي پڇا ڪري ڏس.
سمجهاڻي
ٿر ملڪ جا ماڻهو انتهائي سادا ۽ مسڪين ماڻهون آهن. هو ڳاڙهي ٻوڙ، پلائن ۽ ٻين لذيذ طعامن جا هيراڪ ناهن. ڏٿ، للر، سائون، مانڌاڻون، مکڻي ۽ سايون ڀاڄيون کايو پيا گذران ڪن. سندن لباس ۽ ويس وڳا به ڪي خاص ناهن. سندن بدن مٽيءَ ۾ ڀريل رهي ٿو، ان جي مٿان کٿي اوڙهيو پيا هلندا وتن. هو سادڙا ۽ مسڪين برابر آهن پر پنهنجي عزت جو سودو ناهن ڪندا. سندن عزت، عظمت، شانَ، مانَ ۽ آبروءَ کي ڏسڻو هجئي ته ملير وڃي پڇائون ڪر.
چونڊ، تحقيق ۽ تشريح محترم مظفر منگي صاحب جي ٿورن سان سندس فيسبوڪ وال تان ورتل
____