درويش مسڪرايو

[ساگر سنڌي]

مونکي وٽي وڌائي درويش مسڪرايو
مخمور ٿي خدائي، درويش مسڪرايو
ساري حيات رقصان چاهت جي پيچرن تي
پر ماڳ نا رسائي ! درويش مسڪرايو
وارن جي ڇانورن ۾ ڪنهن ٿڪ ڀڳو ازل جو
نيڻن ۾ ننڊ آئي، درويش مسڪرايو
سالار ڪي سڪندر ڪيڏا وڏا تونگر
تن جي ڏسي ڪمائي، درويش مسڪرايو
ڪو عشق ٿيو نه پورو سپنو نه ٿيو ڪو ساڀيا
وئي عمۡر هيءَ اجائي ، درويش مسڪرايو
چهري ۾ گهنج مهڪيا، ڏڪڻي لٿي هٿن ۾
جوڀن ڪئي جدائي، درويش مسڪر ايو

 

[MUHAMMAD ASIF BROHI]

بهترين ادا

 

[ساگر سنڌي]

قرب اوھان جا ادا محمد آصف

 

[منير احمد لُنڊ]

ﭼﻬﺮﻱ ۾ ﮔﻬﻨﺞ ﻣﻬڪﻴﺎ، ڏڪﮣﻲ ﻟﭥﻲ ﻫﭥﻦ ۾
ﺟﻮﭜﻦ ڪﺌﻲ ﺟﺪﺍﺋﻲ، ﺩﺭﻭﻳﺶ ﻣﺴڪﺮ ﺍﻳﻮ

واه اصل ماري وڌئي

 

[منير احمد لُنڊ]

ساﻻﺭ ڪﻲ ﺳڪﻨﺪﺭ ڪﻴڏﺍ ﻭڏﺍ ﺗﻮﻧﮕﺮ
ﺗﻦ ﺟﻲ ڏﺳﻲ ڪﻤﺎﺋﻲ، ﺩﺭﻭﻳﺶ ﻣﺴڪﺮﺍﻳﻮ

ادا هتي پهرين سٽ ۾ وزن ٽٽي پيو هتي “ها“ ملائڻ سان وزن پورو ٿيندو
سﺎﻻﺭ ڪﻲ ﺳڪﻨﺪﺭ ڪﻴڏﺍ ﻭڏﺍ ها ﺗﻮﻧﮕﺮ
ﺗﻦ ﺟﻲ ڏﺳﻲ ڪﻤﺎﺋﻲ، ﺩﺭﻭﻳﺶ ﻣﺴڪﺮﺍﻳﻮ

 

[ساگر سنڌي]

ادا شاعر جي شاعريءَ جا ڪجھ اصول ھوندا آھن تنھن ڪري شايد شاعر مناسب نہ سمجھو " ھا" جي واڌاري کي اسان تہ اھو شعر لکنداسين جيئن شاعر لکيو..

 

[منير احمد لُنڊ]

ادا اصول شاعر جا نه بلڪه شاعري جا هوندا آھن ۽ انهن اصولن تحت هتي “ها“ ايندو