اکڙيون مليرَ ڏي، جَنين رَاتو ڏِينهن
هاڻي ڪندين ڪِيئن، عُمرَ ! آسائُن سِين؟
سر مارئي
جَنين = جنهن جون
رَاتو ڏينهن = رات توڙي ڏينهن
آسَائُن = آسائتيُن، آسرونديُن، اميد وارين
بيت جو پس منظر
~ جنهن جون اکيون رات ڏينهن ملير ڏانهن نهارينديون رهن ٿيون.
~ سو انهن آسائتين کي تون ڇا ڪري سگهندين؟
سمجهاڻي
مارئي عمر کي للڪاريندي چئي ٿي ته :مون کي خبر آهي تون بادشاهه آهين. تنهنجا بنگلا، محلاتون، راڻيون، عمده طعام، قيمتي پٽ، ريشم ۽ بخمل جا ويس وڳا ۽ شاهاڻا طور طريقا آهن، تنهن هوندي به منهنجو من، دل ۽ اکڙيون پنهنجي وطن ملير، مارن ۽ محبوب ڏانهن تڪينديونرهن ٿيون.
او عمر ! تون ڇا به ڪري آئون تنهنجي ڪڏهن به ڪونه ٿينديس. مون کي پڪ ۽ يقين آهي ته ضرور هڪ ڏينهن ملير وينديس.
چونڊ، تحقيق ۽ تشريح محترم مظفر منگي صاحب جي ٿورن سان سندس فيسبوڪ وال تان ورتل
____