ڍَٽِ ڍَرِي پَٽِ پَييُون، ٿِيا وَلِهارَنِ وِيَ
سِجُ چَنڊُ نہ پاڙِيان، سَيڻَنِ جِي شَبِيهَ
جَي جانِي اَندَرِ جِيَ، سَي پِرِين پَيهِي گَهرِ آئِيا
سُرُ سَارَنگُ
ڍَٽِ = ڍٽ ۾ - ٿر جي وچ واري حصي کي ڍٽ چئجي ٿو
ڍَرِي = هيٺ لٿي، لڙي، وسي
پَٽِ = ميدانن ۽ پٽن تي
وَلِهَارَنِ = سر سبز زمينن - ولهار اُهي هنڌ ۽ جڳهون جتي قدرتي طور ساوڪون ٿين ٿيون
وِيَ = سائو ميدان، چراگاھ، ساوڪ، ٻيلو
سَيڻَنِ = محبوبن
شَبِيهَ = شڪل، صورت
جِيَ = دل ۾، مَنَ ۾، ساھ ۾
پَيهِي = هَلِي، لنگهي
بيت جو پس منظر
~ وسڪارن ٿر ۽ ميدانن کي سيراب ڪري ڇڏيو آهي، هر پاسي ساوڪ نظر پئي اچي
~ مان سج ۽ چنڊ کي پنهنجي پرينءَ جهڙو سهڻو نٿي سمجهان
~ جَي محبوب من ۾ هئا سي ئي اڱڻ آيا آهن
سمجهاڻي
اڄ ٿر جي آسمان تي ڪارا ڪڪر ڇانيل آهن، کنوڻين جا چمڪاٽ ۽ بادلن جون گجگوڙون اهڃاڻ آهن ڪنهن وڏي وسڪاري جو. اجهو هي مينهن شروع ٿي ويو آهي، ٿر کان ٿيندو ميدان ۽ پٽَ پلرُ جَي پالوٽ سان سيراب ڪري ڇڏيائين.
هر طرف ساوا گاھ، گل ۽ ٻوٽا ڦٽي پيا آهن. جيسيتائين نگاھ وڃي ٿي رڳو ساوڪ ساوڪ ئي پئي ڏسجي. سج ۽ چنڊ جي اهڙي روشني، سونهن سندرتا ڪٿي آهي، جهڙو منهنجو محبوب سهڻو آهي. جو محبوب سدائين دل ۾، مَنَ ۾ ۽ ساھ ساھ ۾ رهندو آهي سو اڄ منهنجي اڱڻ هلي آيو آهي.
چونڊ، تحقيق ۽ تشريح محترم مظفر منگي صاحب جي ٿورن سان سندس فيسبوڪ وال تان ورتل
____