رِپَ گُوندَرَ ڪِئو غَرَقُ، ماءُ ! مُهِجو جِندَڙو

'ڀيڄ ڀٽائي گهوٽ' فورم ۾ سليمان وساڻ طرفان آندل موضوعَ ‏24 جولائي 2015۔

  1. سليمان وساڻ

    سليمان وساڻ
    مينيجنگ ايڊيٽر
    انتظامي رڪن لائيبريرين

    شموليت:
    ‏6 آڪٽوبر 2009
    تحريرون:
    16,938
    ورتل پسنديدگيون:
    27,305
    ايوارڊ جون پوائينٽون:
    533
    ماڳ:
    سچل ڳوٺ ، ڪراچي
    [​IMG]

    گُوندَرَ ڪِئو غَرَقُ، ماءُ ! مُهِجو جِندَڙو
    ڏکويَنِ مَرَڪُ، مَٿَي سَڳرَ پَنڌِڙو


    سُرُ رِپَ

    رِپَ = پربت، آفت
    گُوندَرَ = غم
    ڪِئو = ڪيو
    غَرَقُ = لوڙهي، ٻوڙي، نهوڙي ڇڏيو
    مُهِجو = منهنجو
    جِندَڙو = جان، جسم، بدن
    مَرَڪُ = فخر
    مَٿي = تي
    سَڳَرَ = رستو، راھ، پيچرو، واٽ، گس، منزل

    بيت جو پس منظر

    ~ او جيجل ماءُ ! غمن تہ منهنجي جسم کي نهوڙي فنا ڪري ڇڏيو آهي.
    ~ ڏکويلن لاءِ منزل جي ڳولا فخر جو باعث آهي.

    سمجهاڻي

    تڪليفون، ايذاءَ، عذاب ۽ اذيتون انسان جون ازل کان ساٿي ۽ دوست رهيون آهن. زندگيءَ جَي هن ڊگهي ۽ اڻانگي سفر ۾ جڏهن سڀ ساٿ ڇڏي اڪيلو ڪري ويندا آهن. تڏهن انسان جا اهي غم، ڳڻتيون، اوجاڳا، اوسيئڙا، انتظار ۽ ڀوڳنائون ئي مددگار بڻجي کيس ڏڍ، آٿت، اتساھ ۽ جيئڻ جو حوصلو ڏيندا آهن.
    ڀٽائي هن بيت ذريعي اسان کي سيکاري ٿو تہ ڏاڍ، جبر، ايذاءَ، عذاب، قيد، جيل ۽ کوليون ڏسي ڪڏهن بہ نہ گهٻرايو. پر نئين عزم، همٿ ۽ حوصلي سان محبوبَ ۽ منزلن جي تلاش، ڳولا، جاکوڙ ۽ جدوجهد جاري رکو. ڪاميابيون گلابن ۽ رابيلن جون مالهائون کڻي سدائين اوهان جون منتظر آهن.

    چونڊ، تحقيق ۽ تشريح محترم مظفر منگي صاحب جي ٿورن سان سندس فيسبوڪ وال تان ورتل
    ____
     
    2 ڄڻن هيء پسند ڪيو آهي.
  2. عرس پريو

    عرس پريو
    سينيئر رڪن

    شموليت:
    ‏9 سيپٽمبر 2009
    تحريرون:
    2,765
    ورتل پسنديدگيون:
    2,737
    ايوارڊ جون پوائينٽون:
    473
    ماڳ:
    ڪراچي ( داد و )

هن صفحي کي مشهور ڪريو