پَسِي جهاجَهه جَمالَ جِي، جَنِين پِيتِي پِڪَ
اَپَرِ اَڳانجَهو ٿِئو، اُنِيَنِ کَي سِڪَ
هَڏِ نه ڀَڳِيَنِ هِڪَ، سدا سائِرَ سِيرَ ۾
سُرُ سَسُئِي آبِرِي
جهاجَهه = جهجهائي، گهڻائي، اُٿاھُ
جَمالَ = حُسُنُ، سُونهَن
پِڪَ = سُرِڪَ، ٿُڪَ، لُعابُ
اَپَرِ = ويتر، اٽلو، بيحد، وڌيڪ
اَڳانجهو = آڳاٽو، اڳڀرو، سخت، اڳرو، جهجهو
اُنِيَنِ = انهن کي
هَڏِ = هرگز
لَڳِيَنِ = لٿن، لهين، لهندن
سائِرَ = ساگر، سمنڊ
سِيرَ = پاڻيءَ جو تيز وهڪرو
بيت جو پس منظر
~ جن محبوب جي حسن جو اُٿاھ ساگر ڏسي ان مان سرڪي ڀري.
~ تن کي ويتر سڪ ۽ سوز وڌي ويو.
~ هو سدائين ساگر جي سير ۾ آهن پر سندن اُساٽ لهي ئي نٿي.
سمجهاڻي
جيئن سمنڊ اونهو، اٿاھ ۽ گهَرو آهي، تيئن سندس گهرائي بہ اوڏي ئي عجيب ۽ پراسرار آهي. اڃان تائين سمنڊ جي مڪمل ڄاڻ ۽ معلومات حاصل ٿي ناهي سگهي.
ايئين ئي محبوب جي حسن ۽ جمالَ جو ڪاٿو ڪرڻ بہ ممڪن ئي ناهي. هن سونهن جي ساگر جِي امرت رَسُ منجهان جنهن بہ هڪ سرڪي چکي، تنهن جي اڃ ۽ اُساٽَ ويتر وڌي وڃي ٿي. سندس اندر ۾ لڳل باھ وڌي هڪ جوالا مکي ۽ ٻرندڙ لاوَي جي شڪل اختيار ڪري وڃي ٿي. جيڪا هن پاڻيءَ سان وسامي ناهي سگهندي.
هن سونهن جي وسيع، وشال ۽ گَهَرَي سمنڊ جي وچ سير ۾ هئڻ باوجود سڪ ۽ اڪير جي هيءَ شديد پياس ڪڏهن ختم ٿيڻي ناهي.
چونڊ، تحقيق ۽ تشريح محترم مظفر منگي صاحب جي ٿورن سان سندس فيسبوڪ وال تان ورتل
____