سِڪَ تُنهِنجِي سُپِرِين، ڪِئو تَنُ تَمامُ
هَٿَين حاجَ وِهُه ٿِي، نَيڻَين نِنڊَ حَرامُ
دوسَ نه سَهان دامُ، وِندُرِ ٿو وَيلا ڪَرِين
سُرُ دَيسِي سَسُئِي
ٻاجَھ = مِهِرَ، رحم، ڪرم
پَئِي = پوئي
ساڄَنَ = پرين، محبوب
مُنجُ = موڪل
تَنُ = بُت، بدن، سرير، جسم
تَمامُ = پورو، سڄو
حاجَ = پھچ
وِھُ = زهر
دوسَ = دوست، پرين، محبوب
دامُ = دم، پل، گهڙي
وِندُرِ = لس ٻيلي لڳ واديءَ جو نالو جتان سسئي لنگهي هئي.
وَيلا = ديريون جمع، واحد دير
ڪَرِين = وقت گذارين، دير ڪرين
بيت جو پس منظر
~ او پرين ! ڪڏهن مهر پوئي تہ ڪي سلامَ ڏياري موڪل.
~ او سپرين ! تنهنجي سڪ ساھ کي سوڙهو ڪيو آهي.
~ مون کان ڪو ڪم پڄي نٿو، نيڻين ننڊ حرام آهي.
~ او جانب ! مان توکان پل پري رهي نٿي سگهان ۽ تون وتين ديريون ڪندو.
سمجهاڻي
رابطو، دعا سلام ۽ نياپو سنيهو ضروري آهي نہ تہ محبتون دورين ۽ جدائين ۾ بدلجي وڃن ٿيون. پوءِ اُهي محبتون ڪيڏيون بہ گهاٽيون ۽ گهريون ڇونہ هجن. وهمن، وِسوِسَنِ سبب انهن ۾ وٿيون ۽ وڇوٽيون پئجي وڃن ٿيون.
هن بيت ۾ سسئيءَ طرفان پنهونءَ کي شڪايت ڪيل آهي. ميارون ۽ ڏوراپا ڏنل آهن تہ مونکان پل پري نہ ٿيڻ وارا او پرين ! ايئين صفا وساري ويٺو آهين. ڪڏهن ڪڏهن تہ ڪو نياپو سنيهو ۽ دعا سلام موڪليندو رھ تہ هڪٻئي جي زندھ هجڻ جي خبر پوندي رهي.
او پرين ! تنهنجي سڪ ۽ اڪير من کي ماندو ۽ ساھ کي سوڙهو ڪري ڇڏيو آهي. مون کان وڌيڪ انتظار نٿو ٿي سگهي. هنن نيڻن کان ننڊ ڪوهين ڏور هلي وئي آهي.
او محبوب ! مان تنهنجي هڪ پل جي جدائي بہ سهي نٿي سگهان. تون اچڻ ۾ ايڏي دير لڳائي ڇڏي آهي ڄڻ صديون گذري ويون آهن.
چونڊ، تحقيق ۽ تشريح محترم مظفر منگي صاحب جي ٿورن سان سندس فيسبوڪ وال تان ورتل
____