اُڀِرَندَيئِي سِج، پِرِين جَي نَه پَسَندِيُون ڪَڍِي ٻَيئِي ڏِج، اَکَڙِيُون ڪانگَنِ کَي سُرُ آسا اُڀِرَندَيئِي سِج = سج اڀرڻ ساڻ ئي پِرِين = محبوب، جاني، جانب پَسَندِيُون = ڏسنديون ڏِجِ = ڏيئي ڇڏ، وڃي ڏي ڪانگَنِ کَي = ڪانوَنِ کي بيت جو پس منظر ~ سج اڀرڻ سان جيڪي محبوب کي نٿيون ڏسن. ~ سي ٻيئي اکيون ڪڍي ڪانوَن کي کارائجن. سمجهاڻي اڄ ڪلھ زندگي ڏاڍي مصروف بڻجي وئي آهي. هن سائنس ۽ ٽيڪنالاجيءَ واري دور ۾ انسان پاڻ بہ هڪ مشيني پرزو بڻجي ويو آهي. صبح جو سوير اٿي چانھ سان گڏ اخبار جو مطالعو، پوءِ تيار ٿي اسڪول، ڪاليج، يونيورسٽي، اداري يا دفتر ۾ ڪم ڪندي سڄو ڏينهن مصروف گذري ٿو. پورهيت طبقي جا ماڻهون پڻ سج اڀريي مختلف ڪمن تي روانا ٿين ٿا، شام جو ٿڪجي واپس ٿين ٿا. هن مصروفيت جي ڪري پنهنجي پيارن ۽ مقدس رشتن کي وقت نٿو ڏيئي سگهجي. ڀٽائي چئي ٿو: سج اڀرڻ ساڻ هي اکيون جيڪڏهن محبوب کي نٿيون ڏسن تہ پوءِ هنن جو هجڻ ئي اجايو آهي. پوءِ هي ٻيئي اکيون ڪڍي وڃي ڪانون کي کارائجن. ٻين لفظن ۾ ڀٽائي اسان کي هدايت ٿو ڪري تہ ڪيڏيون بہ مصروفيتون ڇونہ ھجن پنهنجي پيارن ۽ مقدس رشتن کي وسارڻ نہ گهرجي. ڇوتہ پيار ۽ محبتون ئي بهتر جياپي جو سبب آهن. _____ چونڊ، تحقيق ۽ تشريح محترم مظفر منگي صاحب جي ٿورن سان سندس فيسبوڪ وال تان ورتل
