انسان جو عقل فهم جي روحانيت ڏي مائل آ روحانيت ڏي راغب آ ....ته پو هي انسان اشرفالمخلوڪات جي مٿاهين درجي ڏي هلڻ هارو آ پيرين پنڌ آ ...جيڪواعليٰ قدرن جو وچور آ ڪاميابي آ پر جي اهو انساني عقل نفساني خواهشن ڏي تانگهي ڇڪي ڇوه ڏي ته انسانيت پو شيطانيت جي ور چڙهي ٿي وڃي غلاظت ۽ ناڪامي جو رستو آهي جنهن جي منزل مراد تباهي آهي . رسول بخش دائودپوٽه