ھڪڙي ڇوڪري جي ڪڪڙ مري وئی تنھن ڪري ھو رونو ويٺي ٻيو دوست آيو ء پڇا ڪيائین ادا ڇو روئی رھیو آھین. دوست چيو يار منھنجي ڪڪڙ مري وئی آ وري دوست چيو يار پو ڇا ٿي پيو منھنجي ناني مري وئی آ مان نٿو روئان تنھنجی ڪڪڙ موئی تون روئین پیو، تہ دوست چیو ادا منھنجي ڪڪڙ تہ بيدا ڏيندي ھوئی تنھنجی نانی بيدا ڏيندي ھوئی ڇا.
