غزل رخسانه پريت نيٺ ايندو آس ۾ آھيون اسين، ڪنھن وڏي وشواس ۾ آھيون اسين. لوڇ سڏڪا درد پيڙا نيٺ ڇا، عشق جي اڀياس ۾ آھيون اسين. پيار جي احساس اينئن اوچو ڪيو، ڄڻ اڏيا آڪاش ۾ آھيون اسين. ڇا سندءِ من ۾ ٻه موھ آ ساڳيو، انھيءَ ٻڏتر قياس ۾ آھيون اسين. نيٺ اوسيئڙا به ماڳ ماڻيندا، بس انھيءَ احساس ۾ آھيون اسين. ايترو اوتيوسين پوءِ ڀي ڄڻ اڃيا، پريت“ ڪھڙيءَ پياس ۾ آھيون اسين.
ايڏو خوبصورت انتخاب هوندو آهي اوهان جو سليمان سائين. ۽ وري ڪڏهن ڪڏهن اهڙي غير معياري شاعري جي چونڊ.... مزو نه آيو، پيسا واپس ڪريو... ههههه