نظم ايوب کوسو ڪا رات وڃائي راهن ۾ ڪو ڏينهن کٽائي رستن تي بي فيض اڃايل موٽياسين سڀ خواب لٽائي رستن تي دورين جا جنازا هڪ پاسي ۽ ياد جا ڪاوا ٻي پاسي احساس اندر ۾ اجڙي ويا خود دل نه رهي پنهنجي پاسي هر آس ٽٽي بي منزل ٿي هو من جي مٽي ٿي نه سگهي ويو پيار سمورو صحرا ٿي هوءَ تن جي گهٽي ٿي نه سگهي جيئن اجرو چمڪو ڦلڙي جو تيئن ياد هي آ دل ڪا ويراني وسي ٿي نيڻن ۾ هر موسم پنهنجي پن ڇڻ ڪا بي ڀرم اجهاميل شامون هن هر سينو سج ۾ ڦاٿو آ ڇا ڏسجي دل جي موسم ڪا ڏک جو هيل نه ڪاٿو آ
