محمد بخش لغاري
سينيئر رڪن
مون جڏهن ڪو ڏِيو جلايو آ،
زور ڪيڏو هوا لڳايو آ.
يار ميلي ۾ ۽ اڪيلي ۾،
چين مون کي ڪڏهن نه آيو آ.
دشمنن کي به آزماءِ ڏسان،
دوستن کي ته آزمايو آ.
سچ ته توکان سوا سڄڻ سائين،
اِنءَ لڳي ٿو جيڻ اَجايو آ.
جيڪو پنهنجن ڪنان هئو پنهنجو،
اڄ پراين ڪنان پرايو آ.
سڀ ڇڏي ويا ڇڏيو نه تو اي درد،
ڀال ڪيڏو نه تو ڀَلايو آ!
هونءَ ته چهرو به هو اکيون به هيون،
آرسيءَ ۾ نظر نه آيو آ.
توکي چاهيون ٿا توکي چاهيون ٿا،
بحث ان تي ڪرڻ اجايو آ.
هڪڙو ماڻهو ئي آهه اچڻو پر،
مون سڄو گهر کڻي سجايو آ.
حال ”امداد“ جو پُڇو ڇا ٿا،
اڄ مڙئي سُور ڪجهه سوايو آ.
امداد حسيني..
