چانڊيو عبدالرحيم
سينيئر رڪن
حمل فقير جو مزاحيه شعر ،
هَئي وي جوڀن! جاڙ ڪِيتوئي، ڇورا ڪر تين ڇوڙ ڳيُون
ڄاتُم، ڄُلسين توڙ توڻي، پر يار! ياراني ٽوڙ ڳِيُون
لوھ ڪَنُون لِڱ ڏاڍي، سي ڪَر هيڻي هَڏ اُکوڙ ڳِيُون
هِمت، حشمت، حال، حُسَن ڳَئي، ماس هَڏان تُون روڙ ڳِيُون
صورت سُونهن سَمُوري نيتئي، ڏاٺان ڏَند اَلوڙ ڳِيون
ڪالي ڪَڍ ڪَلُور ڪيتوئي، آڇي وال وڪوڙ ڳيون
هرڪا آکي ”چاچا! ماما!“ جُٺ اِها ڀي جوڙ ڳِيُون
ڪَنهندي نال وفا نا ڪيتُئي، ڪُل ڪُون نيٺ نِهوڙ ڳِيون
حمل دا وَل حال نه پُڇيُئِي، مِهر مَٽا مُنهن موڙ ڳِيُون.
هَئي وي جوڀن! جاڙ ڪِيتوئي، ڇورا ڪر تين ڇوڙ ڳيُون
ڄاتُم، ڄُلسين توڙ توڻي، پر يار! ياراني ٽوڙ ڳِيُون
لوھ ڪَنُون لِڱ ڏاڍي، سي ڪَر هيڻي هَڏ اُکوڙ ڳِيُون
هِمت، حشمت، حال، حُسَن ڳَئي، ماس هَڏان تُون روڙ ڳِيُون
صورت سُونهن سَمُوري نيتئي، ڏاٺان ڏَند اَلوڙ ڳِيون
ڪالي ڪَڍ ڪَلُور ڪيتوئي، آڇي وال وڪوڙ ڳيون
هرڪا آکي ”چاچا! ماما!“ جُٺ اِها ڀي جوڙ ڳِيُون
ڪَنهندي نال وفا نا ڪيتُئي، ڪُل ڪُون نيٺ نِهوڙ ڳِيون
حمل دا وَل حال نه پُڇيُئِي، مِهر مَٽا مُنهن موڙ ڳِيُون.
