امداد حسيني اسان روئي روئي کلايو ٿي جن کي، اڪيلا جي ٿيندا ته روئندا ته هوندا

[سليمان وساڻ]

امداد حسيني

اسان روئي روئي کلايو ٿي جن کي
اڪيلا جي ٿيندا ته روئندا ته هوندا

اسان جن کي چاهيو اسان جن کي پوڄيو
ڏيئن سان سڄي رات جلندا ته هوندا

جتان پاڻ وڇڙيا هئا سين اتان اڄ
ڪئين هٿ ڏئي هٿ ۾ هلندا ته هوندا

جتي گڏ ٿيا سين ۽ راتيون رهيون سين
انهيءَ ڳوٺ تي مينهن وسندا ته هوندا

جتان موٽيا سين، پياسا ئي پياسا
اتي دورَ تي دورَ هلندا ته هوندا

لڪي ۽ ڇپي شام ويلي ٻه پاڇا
انهيءَ وڻ جي ڇانئن ۾ ملندا ته هوندا

​