جڏهن سنڌي سماج جي” ٽين اک “ ڪرپشن ۾ انڌي ٿي وڃي ۽ سندس ” قلم “ چند يا گهڻن ” ٽڪن “ تي بغير ”مس “ جي خالي بڻجي وڃي سندن زندگي ڪرپشن پيڪيج ۾ رلي ملي وڃي ته پوء اچو ته گڏجي “ مرڻ “ جو ڪو بندوبست ڪريون ۽ انهئ يقين سان ته آخر ڪار اهي به جن کي قدرت جي ذميوارئ کي پٺي ڏني ۽ قوم جي تباهئ جو سامان بڻيا ته اهي پاڻ به اڄ يا سڀاڻ ڪنهن گٽر ، کٽ ، رات جي يا ڏينهن جي پهر۾ ڪنهن ٽائون ڪميٽئ جي طرفان زهر ڏئي مريل ڪتي وانگر مري ” ڍونڍ “ ٿي ويندا
