رات ڄاڻي، چنڊ ڄاڻي پاڻ وينداسين هليا

[سليمان وساڻ]

غزل

ايوب گُل

رات ڄاڻي، چنڊ ڄاڻي پاڻ وينداسين هليا
پرھ جو چانگو پلاڻي پاڻ وينداسين هليا

هراکر تنهنجو اکين تي ٿي رکيو آيت جيان
هاڻ وٺجان پيار ناڻي پاڻ وينداسين هليا

ڌار جو ليڪو ڇڪي تو پاڻ کان پرتي ڌڪيو
هاڻ ڇا دل خاڪ ڇاڻي؟ پاڻ وينداسين هليا

گلبدن پنهنجي بدن جي باک ۾ ٽڙندڙ سڀئي
ڇو ڇڏيا تو ڦول ڇاڻي پاڻ وينداسين هليا​