باغ جي ويجهو گذرندڙ همرا کي ڪُنڊ ۾ پيل مٽي مان خوشبو ايندي محسوس ٿي، همرا تسلي خاطر مٽي کي هٿ ۾ کيو، نڪ سان لڳايس خوشبو واقع اِنهي مٽي مان اچي رهي هُئي. همرا حيران ٿي ويو، مٽي کان سوال ڪيو ”تون تہ عام مٽي جهڙي مٽي آهن پوءِ تو ۾ اڄ هي خوشبو ڇاجي آهي؟ مٽي جواب ڏنو ”آئون واقع عام مٽي جهڙي مٽي آهيان پر ڪجهہ وقت جي لاءِ هڪ گلاب جو گُل مُنهنجي اندر پوکيل هُيو، هُن گلاب سان ڪجهہ ڏينهن جي تعلق، واسطي ۽ سنگت جي ڪري اڄ مُنهنجي اندر بہ خوشبو اچي وئي آهي“ همرا حيران ٿي سوچڻ لڳو اسان جيڪڏهن اهڙا نٿا ٿي سگهون جو اسان جي اخلاق ۽ قردار جي خوشبو سان ٻيا متاثر ٿين، تہ اسان کي اهڙو ضرور ٿيڻ گهرجي جو ٻي ڪنهن متاثر ڪندڙ طبيعت رکندڙ انسان جي سنگت ۾ رهي ڪري ان جي بهترين قردار جي ڪجهہ جهلڪ اسان ۾ بہ نظر اچي. . . فرحان امين لغاري
واقعو ڪجهه هيئن آهي : شيخ سعدي رحه جي گلستان بوستان ۾ لکيل آهي ته : شيخ صاحب کي وهنجڻ لا ميٽ ڏنو ويو، شيخ جڏهن ميٽ کنيو ته اُن ۾ خوشبو هُئي، شيخ صاحب مِٽي کي چيو ته توم ۾ ايتري خوشبُو ڪيئن ؟؟ ته مِٽي وراڻيو جمالِ هَمنشِين دَر مَن اثر ڪَرده، وگرنه مَن همه خاڪم ڪه هستم.. منهنجي يارَ جي جمال مونتي اثر ڪيو آ، نه ته آئون ساڳي مِٽِي آهيان. :: پر توهان جي لکڻ جو انداز به وڻيو..
