”خليل جبران“جون دل کي ڇهندڙ سٽون

ﺍﻱ ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ﻣﺎﺀُ ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ﻭﻃﻦ ﺟﺎ ﭘﻬﻠﻮﺍﻧﻮ ! ﻣﻮﻥ ﻣﺪﺗﻦ ﮐﺎﻥ ﺗﻮﻫﺎﻥ ﮐﻲ ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ ﺧﻮﺍﺑﻦ ۾، ﺳﻤﻨڊ ﺗﻲ ﺗﺮﻧﺪﻱ ڏﭠﻮ ﺁﻫﻲ ، ﻫﺎﮠ ﺍﻭﻫﺎﻥ ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ﺳﺠﺎﮘﻲﺀَ ۾ ﻣﻮﻥ ڏﺍﻧﻬﻦ ﺍﭼﻲ ﺭﻫﻴﺎ ﺁﻫﻴﻮ .
ڏﺳﻮ ﻣﺎﻥ ﻫﻠﮡ ﻻﺀِ ﺗﻴﺎﺭ ﺁﻫﻴﺎﻥ ۽ ﻣﻨﻬﻨﺠﻮ ﺷﻮﻕ ﭘﻨﻬﻨﺠﺎ ﺳڙﮬﻪ ﮐﻮﻟﻲ ﻫﻮﺍ ﺟﻲ ﺟﻬﻮٽﻦ ﺟﻮ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺁﻫﻲ . ﺑﺲ ﻫڪ ﺩﻡ، ﺁﺧﺮﻱ ﺩَﻡُ ﻣﺎﻥ ﺍﻥ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻓﻀﺎ ۾ ﮐﮣﺎﻥ .
ﺍﻥ ﮐﺎﻥ ﭘﻮﺀِ ﻣﺎﻥ ﺍﻭﻫﺎﻥ ڏﺍﻧﻬﻦ ﻫﻠﻴﻮ ﺍﻳﻨﺪﺱ .
ﺳﻤﻨڊ ﺟﻮ ﻣﺴﺎﻓﺮ ﺳﻤﻨڊ ﺟﻲ ﻣﺴﺎﻓﺮﻥ ۾ ﺷﺎﻣﻞ ﭤﻲ ﻭﻳﻨﺪﻭ .
۽ ﺗﻮﻥ ﺍﻱ ﻭﺷﺎﻝ ﺳﻤﻨڊ ! ﺍﻱ ﺧﻮﺍﺑﻴﺪﻩ ﺟﻲ ﻣﺎﺀُ ! ﺗﻮﻥ، ﺗﻨﻬﻦ ﺟﻲ ﺋﻲ ﻫﻨﺞ ۾ ﻧﻬﺮﻥ ۽ ﺩﺭﻳﺎﺋﻦ ﮐﻲ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ۽ ﺁﺯﺍﺩﻱ ﻧﺼﻴﺐ ﭤﻴﻨﺪﻱ ﺁﻫﻲ . ﭤﻮﺭﻭ ﺗﺮﺱ ! ﻫﻦ ﻧﺪﻱﺀَ ﺟﻮﻥ ﮀﻮﻟﻴﻮﻥ ﭼﻨﺪ ﻭﮐﻮﻥ ﻭﮄﻧﺪﻱ ۽ ﺳﻨﺪﻥ ﻧﻐﻤﻲ ﺟﻮ ﻫڪ ﭘڙﺍڏﻭ ﻫﻦ ﺳﺮ ﺳﺒﺰ ﻭﺍﺩﻱﺀَ ۾ ﮔﻮﺟﻨﺪﻭ، ﺗﻪ ﻣﺎﻥ ﺗﻮ ﻭٽ ﻫﻠﻴﻮ ﺍﻳﻨﺪﺱ .
ﻫڪ ﺍﮠ ﮐٽ ﭰڙﻭ ﻫڪ ﺍﮠ ﮐٽ ﺳﻤﻨڊ ۾ !