رسول بخش دائودپوٽه
سينيئر رڪن
آزادي او آزادي
ٿي گهرجي عورت آزادي
ڪپڙن آجو يار ٿيڻ لئه
مرد سڀن ٻانهن ڀرڻ لئه
بي هوده بي شرمو ٿيڻ لئه
بازارن کي پر ڪرڻ لئه
هجومن ۾ يار نچڻ لئه
ڪردارن ۾ ڪڌي ٿيڻ لئه
ڀرم کان بي حجاب ٿيڻ لئه
شرم وڪڻي جسم وڪڙڻ لئه
وئشيا وئشيا وار ورڻ لئه
غير کي ڀاڪر يار ڀرڻ لئه
ادائن ۾ عذاب گهرڻ لئه
شهوتن ۾ شور ڪرڻ لئه
سماج سارو باه ٻرڻ لئه
جنهن ۾ مٺڙا تون به ته آهين
جنهن ۾ مٺڙا مان به ته آهيان
لڄ نه لڄ بچي ڪا هتڙي
غيرت لفظ ڪيو قيدن ۾
مڙس اڳيان هو يار ملي ڀل
تنهن کي ڪير ڪين جهلي ڀل
آزادي او آزادي
جيڪا پنهنجي آ بربادي
نوڙ وٽي پنجوڙ وجهڻ لئه
پنڄري ۾ ٿي جيئن پکي بند
اهڙي غيرت بند ڪيو
عورت کي آزاد ڪيو
جوڀن جوش ۾ آسق ڌاري
ما ۽ پي جي لڄ ڌتاري
چادر چوديواري خاري
جن کي ڪهري ڪوٽ چون هي
اسان عزت اوٽ چئون هي
سي سڀ ڊاهيو
ڪين ڪي ٺاهيو
عورت آزادي کي چاهيو
ناچ نچڻ هي سرگم سر تي
ٿاپ دهل جي غافل گر تي
ديس ٿيو سڀ دلن جو آ
مرڊ ٿيڻ لئه ڪو به ه سوچي
نا مردن جي هي بستي آ
سوئر شودن لئه سستي آ
ڪين ڪيو ڪا ڳاله حيا جي
سڀ وٽ سڀ پيار پياجي
عورت گهرجي ٿي آزادي
جسم فروشي بک بهانو
ڪوئي ڪنهن کي ڪين ڏي طعنو
ڪائي ڀيڻ نه ڪنهنجي هتڙي
رشتن ۾ سڀ بيوس هتڙي
عورت راڄ ڪرڻ لئه ڪنبڻي
مرش کي زال وجهي پئي ڪنگڻي
هو جي ڪوئي مرد سڏائي
تنهنکي هرهڪ جيل پڄائي
هتڙي هي سڀ ڀاڙيا آهن
ٽوهن جهڙا ڪوڙا آهن
ڇو ٿو مارين ڪاري کي تون
غيرن جي هي خاري کي تون
هو ڀڳي هئي يار سان گهر کان
ڪا هئي هيرا منڊي پهتي
ڪا هت دارالامان پڳي آ
جت هو شوق ۽ شهوت ڇوري
هر ڪنهن غير سان اور آ اوري
شوق شرابن ناچ نچي ٿي
سڀ ڪنهن ڀاڪر ۾ هو اچي ٿي
هر هڪ رات نئون چهرو آ
گهاعزت جو ير گهرو آ
عورت کي گهرجي آزادي
ڏيئي ڇڏ تون هي آزادي
عورت کي گهرجي آزادي
جنهن جي ڪوٽن ۾ بربادي
ويچاري هو ويچاري
سو سو مردن پو به نه ڪاري
هن جي پيٽ پلي ٿو ٻچڙو
ڪيئي هن جا پيئر پاپي
ڪير به هن جو وارث ناهين
ڍير گند عارث ناهين
پو به گهري ٿي هو آزادي
عورت گهرجي ٿي آزادي
لبستم دائودپوٽه
ٿي گهرجي عورت آزادي
ڪپڙن آجو يار ٿيڻ لئه
مرد سڀن ٻانهن ڀرڻ لئه
بي هوده بي شرمو ٿيڻ لئه
بازارن کي پر ڪرڻ لئه
هجومن ۾ يار نچڻ لئه
ڪردارن ۾ ڪڌي ٿيڻ لئه
ڀرم کان بي حجاب ٿيڻ لئه
شرم وڪڻي جسم وڪڙڻ لئه
وئشيا وئشيا وار ورڻ لئه
غير کي ڀاڪر يار ڀرڻ لئه
ادائن ۾ عذاب گهرڻ لئه
شهوتن ۾ شور ڪرڻ لئه
سماج سارو باه ٻرڻ لئه
جنهن ۾ مٺڙا تون به ته آهين
جنهن ۾ مٺڙا مان به ته آهيان
لڄ نه لڄ بچي ڪا هتڙي
غيرت لفظ ڪيو قيدن ۾
مڙس اڳيان هو يار ملي ڀل
تنهن کي ڪير ڪين جهلي ڀل
آزادي او آزادي
جيڪا پنهنجي آ بربادي
نوڙ وٽي پنجوڙ وجهڻ لئه
پنڄري ۾ ٿي جيئن پکي بند
اهڙي غيرت بند ڪيو
عورت کي آزاد ڪيو
جوڀن جوش ۾ آسق ڌاري
ما ۽ پي جي لڄ ڌتاري
چادر چوديواري خاري
جن کي ڪهري ڪوٽ چون هي
اسان عزت اوٽ چئون هي
سي سڀ ڊاهيو
ڪين ڪي ٺاهيو
عورت آزادي کي چاهيو
ناچ نچڻ هي سرگم سر تي
ٿاپ دهل جي غافل گر تي
ديس ٿيو سڀ دلن جو آ
مرڊ ٿيڻ لئه ڪو به ه سوچي
نا مردن جي هي بستي آ
سوئر شودن لئه سستي آ
ڪين ڪيو ڪا ڳاله حيا جي
سڀ وٽ سڀ پيار پياجي
عورت گهرجي ٿي آزادي
جسم فروشي بک بهانو
ڪوئي ڪنهن کي ڪين ڏي طعنو
ڪائي ڀيڻ نه ڪنهنجي هتڙي
رشتن ۾ سڀ بيوس هتڙي
عورت راڄ ڪرڻ لئه ڪنبڻي
مرش کي زال وجهي پئي ڪنگڻي
هو جي ڪوئي مرد سڏائي
تنهنکي هرهڪ جيل پڄائي
هتڙي هي سڀ ڀاڙيا آهن
ٽوهن جهڙا ڪوڙا آهن
ڇو ٿو مارين ڪاري کي تون
غيرن جي هي خاري کي تون
هو ڀڳي هئي يار سان گهر کان
ڪا هئي هيرا منڊي پهتي
ڪا هت دارالامان پڳي آ
جت هو شوق ۽ شهوت ڇوري
هر ڪنهن غير سان اور آ اوري
شوق شرابن ناچ نچي ٿي
سڀ ڪنهن ڀاڪر ۾ هو اچي ٿي
هر هڪ رات نئون چهرو آ
گهاعزت جو ير گهرو آ
عورت کي گهرجي آزادي
ڏيئي ڇڏ تون هي آزادي
عورت کي گهرجي آزادي
جنهن جي ڪوٽن ۾ بربادي
ويچاري هو ويچاري
سو سو مردن پو به نه ڪاري
هن جي پيٽ پلي ٿو ٻچڙو
ڪيئي هن جا پيئر پاپي
ڪير به هن جو وارث ناهين
ڍير گند عارث ناهين
پو به گهري ٿي هو آزادي
عورت گهرجي ٿي آزادي
لبستم دائودپوٽه