سدائين ڪوفتن ۾ ڇو...

[رسول بخش دائودپوٽه]

سدائين ڪوفتن ۾ ڇو
؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛
سدائين ڪوفتن ۾ ڇو
سدائين ذهمتن ۾ ڇو
سدائين ئي ڏک ڏولاوان ۾
ائين خواهش ڪڄاڙن ۾
حياتي هيءَ ٿي گذري
پنهنجو پاڻ تي پڄري
اٿو ٿي فلڪ جا تارا
اميدن ۾ نه ٿين آرا
لهي ڪو ڪف ڪيفيتن
اسا جي حب محبتن
سڄو هي ديس دل وارو
لڳي سڀ ڪو ائين پيارو
هجي سڀ نينهن ۾ سارو
هجي ڪين غير گيدي ڪو
بهارن ۾ نه ڀيدي ڪو
سڀئي سک جي سلامن سان
هجون پنهنجن پيارن سان
هجون پنهنجن پيارن سان



لبستم دائودپوٽه