اچو ته ٿورو ذهن جي سمنڊ ۾ ٽُٻي هڻي ڪهاڻيءَ جي هن پلاٽ جي ڊرامان نگاري ۽ ڪرداري نگاري ڪريون

هي اسڪرپٽ سنڌ يونيورسٽين ۾ پڙهندڙ ۽ ريسرچ ڪندڙ اهڙن (انڊر گريجوئيٽ ۽ پوسٽ گريجوئيٽ) شاگردن جي مدد لاءِ لکيو ويو آهي جيڪي سنڌي ادب جي هن صنف (ڊراما نگاريءَ) کي اهميت ڏئي اپنائڻ چاهين ٿا جيڪو هن جديد سائنسي ۽ ٽيڪنالاجي دئور ۾ (پرنٽ ۽ پبليڪيشن ميڊيا کي پوتي ڇڏي (ڊجيٽيل پبليڪيشن ۽ اليڪٽرانڪس ميڊيا) طرف پنهنجو سفر ڪري رهيا آهه.
هي اسڪرپٽ اهڙن ئي پُراڻي دئور جي اهرن ذهين لکيارين (ليکڪن ۽ ڊرامان نگارن ۽ ڪردار نگارن) لاءِ به هڪ مشعل ٿيندو ۽ انهن جي پنهنجي ذهني سوچ جي پئمائش ڪرڻ ۽ پرکڻ لاءِ لکيل به آهي جيڪي هن وقت محض نالي چڙهيا ته بيشڪ آهن پر هو به پنهنجو لکتون، (سنڌي ادب ۾ گريجوئيشن ۽ پوسٽ گريجوئيشن يا ريسرچ ورڪ) نه ڪرڻ جي باوجود انتهائي گهرائيءَ ۾ ٽُبي ڪري لکن ٿا ۽ پنهنجن مشاهدن ۽ تجربن سان اڳتي وڌي، سنڌي ادب جي روح کي پرکي ، ڪنهن به ڪهاڻيءَ جي پلاٽ تي (ڊرامان نگاري يا ڪردار نگاري) ڪرڻ سمجهن ٿا ۽ انهن جي جڏنهن هن صنف تي باقائده هن فنون ۾ ڪنهن تعليمي اداري مان تربيت به نه ورت آهي.
هي اسڪرپٽ، انهن سماج جي بدبودار ليکڪن لاءِ به لکيل آهي جيڪي بغير محنت ، سوچ، سمجهه ۽ سولائيءَ سان (سنڌ جا لکياري) بڻجڻ ۽ سڏائڻ لاءِ (ڌاڙيلي ۽ موالي ڪلچر تي لکن ٿا ۽ ڊرامان نگاريءَ جوشوق پورو ته ڪن ٿا پر (سنڏ سماج جي بگاڙ) جو سبب به بڻيل اهي.
شق ناهي ته هي (اڪيڊمڪ اسڪرپٽ) پڙهي يقين ڪن اهڙن (رواجي يا درباري يا نوڪر پيشا ليکڪن) پنهنجي مٿي سور ۾ اضافو ڪندو. ته ڪيئن هڪ سنڌي ادب جو (گريجوئيٽ يا پوسٽ گريجوئيٽ يا ريسرچ اسڪالر) پنهنجي ڪنهن به (ڪهاڻيءَ جي پلاٽ) جي ڪهڙي نه مسڪل طريقي سان (ڊرامان نگاري يا ڪردار نگاري) ڪري پس منظرن لاءِ اهڙيون لوڪيشنس تيار ڪري ٿو ۽ ڪلچرس جي پراپس سان ان کي ان رچ (شاهوڪار ڪري ٿو).