جتي علم ادب جي کوٽ آھي:-حافظ نظاماڻي

[محراب علي سنڌي]

ﺟﺘﻲ ﻋﻠﻢ ﺍﺩﺏ ﺟﻲ ﮐﻮٽ ﺁﮬﻲ،
ﺍُﮬﻮ ﻣﻨﻬﻨﺠﻮ ﭘﻨﻬﻨﺠﻮ ﮘﻮﭞ ﺁﮬﻲ،
ﺟﺘﻲ ڪڪڙ ڪﺘﻲ ﺟﻲ ﮘﺎﻟﮫ ﻭﮢﻲ،
ﺟﺘﻲ ﻫﻴﮣﻲ ﮐﻲ ﻟﭟ ﮬﺮڪﻮ ﮬﮣﻲ،
ﺟﺘﻲ ڪﻮڙ ﺟﻲ ﻫﺮڪﻮ ﮘﺎﻟﻬﻪ ﺳﮣﻲ،
۽ ﺳﭻ ﮐﻲ ﺳﺪﺍﺋﻴﻦ ٽﻮٽ ﺁﮬﻲ،
ﮔﻮڏ ﮔﻨﺠﻲ ۽ ﭘﻴﺮ ﺍﮔﻬﺎڙﺍ .
ﺳﻮﺋﺮ ﭘﭡﻴﺎﻥ ﻭﭸﻦ ﺳﺮﮬﺎڙﺍ،
ﺍﭠﺎﻥ ﺍﭠﻴﻦ ڏﻳﻨﻬﻦ ﻫﺘﻲ ﺁﮐﺎڙﺍ،
ﻣڙﺱ ﻣﻨڊﻭ ﺍﮠ ﻣﻮٽ ﺁﮬﻲ،
ﺟﺘﻲ ﻣﺎﺀ ﮐﺎﻥ ﻣﺮﺷﺪ ﻣﭥﻲ ﻣﭹﻦ،
ڪﻨﻬﻦ ﻭﻳﺠﻬﻲ ﻣﺎﺋٽ ڏﺍﻧﻬﻦ ﻧﻪ ﻭﭸﻦ،
ﺁ ڏﺍڙﮬﻲﺀَ ﺗﺎﻥ ﮐِﻞ ﻣﮁﻮﻥ ﻣﭹﻦ .
ﺭﮘﻮ ڏﻳﮑﺎﺀ . ﻻﺀ ﭰڙﭰﻮٽ ﺁﮬﻲ،
ڪﻮ ﭤﻮ ﻣﻨﻮ ﺟﻴﺌﻦ ﻣﺮﻟﻲ ﮐﮣﻲ،
ڪﻮ ﺣﺎﺟﻲ ﺧﺎﻥ ﺟﻲ ﺣﺎﻡ ﻫﮣﻲ،
ڪﻮ ” ﺣﺎﻓﻆ “' ﻭﻳﭡﻮ ﻭﻭﺙ ﮘﮣﻲ،
ﭘﻮﺀ ﺭﻭﺯ ﻧﺌﻴﻦ ﺗﻪ ﺭﭘﻮﺭٽ ﺁﮬﻲ .
“ ﺣﺎﻓﻆ ﻧﻈﺎﻣﺎﮢﻲ

 

[سائين بخش چانڊيو]

بهترين چونڊ ادا