غزل هيءَ ماٺ هيءَ اداسي آ مات جو تصور ورلاپُ ٿي لطيفي ڪر لات جو تصور هيءَ ڪائنات مون لئہ انڊلٺ ٺھي وڃي ٿي مان مور ٿي ڪريان ٿو، برسات جو تصور لونءَ لونءَ کي رات ساري، هو انتظار ٻاريو ڏيئي ۾ مون سمايو، هو تات جو تصور ڪيڏا نہ خوبصورت تارا ڀري رئي تي ڇورين چٽي ڇڏيو آ بارات جو تصور تنهنجي نهار سان ٿِي، تخليق روشني ٿئي تنهنجي اکين ۾ اھي پرڀات جو تصور هن پيار جي سفر ۾ پنهنجي نفي ڪرڻ سان جُڙندو تصورن ۾ اثبات جو تصور ناديد جي انڌيري دنيا جيان ازل کان هو ڏينهن ۾ بہ ڄڻ ھُو ڪنهن رات جو تصور تنهنجي وسيم اُجرن لفظن جيان لڳي ٿو هن جي حَسين چهري جي ڏات جو تصور وسيم سومرو
