هميشه ٽهڪ ڏئي ملون، ڪڏهن نه لڙڪ لار ٿيون. اڪيلو چنڊ ڀي ته آ، اسان ڇو سوڳوار ٿيون. اهو ئي کوڙ آ پرين، اکيون اکين سان چار ٿيون. پريت جي حساب ۾، ڪدورتون اڌار ٿيون. الڳ ٿجي انهيءَ کان اڳ، جو زندگيءَ تي بار ٿيون.
