اويس جمالي

[ڄام اويس علي جمالي]

هميشه ٽهڪ ڏئي ملون،
ڪڏهن نه لڙڪ لار ٿيون.

اڪيلو چنڊ ڀي ته آ،
اسان ڇو سوڳوار ٿيون.

اهو ئي کوڙ آ پرين،
اکيون اکين سان چار ٿيون.

پريت جي حساب ۾،
ڪدورتون اڌار ٿيون.

الڳ ٿجي انهيءَ کان اڳ،
جو زندگيءَ تي بار ٿيون.