عاشق کي ڪڏهن ڪات کان ڪنڌ پوئڻو ڪونهي، وقار ائين عشق وارو کوئڻو ڪونهـــــــــــــــــــي! داوا جي ڪجي عشق جي دانهون پوءِ ڪجن ڇو، ليلاهي اڳيان لوڪ لنوءَ کي لوئڻو ڪونهـــــــــي! جي چاڪ اٿئي چِت ۾ اُهي ڇڏ ته پيا چـــــــڪن، دِيدن جي دُنالن جو زخــــــم ڌوئڻو ڪــــــــونهي! دِل ڌار مٿـــي دار اکيــــــون نـــم نه ڪڏهن ڪَر، رِندن جي رسُومات ۾ ڪڏهن روئڻــــــو ڪونهي! اعــــــــجاز ملي وار اٿئــــــــي مُـــور نه مُڙ تون، جنڊ عشق جـــــــو هِن جڳ کي آ جوئڻو ڪونهي!
